Η ζωγραφική της Ευαγγελίας Σερέτη θαμπώνει τα όρια ανάμεσα στο αληθινό και το φανταστικό,
το ορατό και το αόρατο, το συνειδητό και το ασυνείδητο.

Φιγούρες απλές που όμως μοιάζουν πρωταγωνιστές μύθων αρχετυπικών, στοιχεία της φύσης που αποκτούν πρόσωπα και συναισθήματα ανθρώπινα, ο ζωδιακός κύκλος που παιχνιδίζει ανάμεσα στο "εμπειρικό" και το επιστημονικό και μορφές εξώκοσμες, αλληγορικές συνθέτουν τη θεματολογία της ζωγράφου.

Η εκφραστική δύναμη των έργων της ζωγράφου και ποιήτριας στηρίζεται στην αυθεντικότητά τους,
στην αυτόματη γραφή που γεννιέται από βιωμένα συναισθήματα, δίνουν μια αίσθηση ότι οι ονειρικές αυτές εικόνες και λέξεις καταλαμβάνουν υπαρκτό κομμάτι της πραγματικότητας όλων μας.