«Η γάτα και το ποντίκι» είναι το τέταρτο βιβλίο του James Patterson με πρωταγωνιστή τον Άλεξ Κρος και αφορά δύο ιστορίες: την οριστική αναμέτρηση του ντετέκτιβ και ψυχολόγου Κρος με τον Γκάρι Σόνετζι που είχε συλλάβει στο «Και ήρθε μια αράχνη» αλλά και την εμφάνιση ενός αδίστακτου δολοφόνου που ακούει στο όνομα Σμιθ. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές και μια σχετικά πολυδιάστατη ιστορία, μιας και δεν έχουμε μόνο τις δύο παράλληλες εξιστορήσεις αλλά και μια σειρά από μυστικά που έχουν σχέση με την υπόθεση Σμιθ, χαρίζοντας απανωτές ανατροπές στον ανυποψίαστο αναγνώστη! Γιατί σκοτώνει ο Σόνετζι αθώα θύματα σε κεντρικά σημεία; Τι πιστεύει πως θα κερδίσει; Πώς θα τραβήξει κατ’ αυτόν τον τρόπο την προσοχή της Αστυνομίας; Ποιος κρύβεται πίσω από την επίθεση στο σπίτι του ντετέκτιβ Κρος; Ταυτόχρονα ο Σμιθ πώς καταφέρνει να δρα ασύλληπτος σε Ευρώπη και Αμερική σκορπίζοντας παντού γύρω του διαμελισμένα και άρτια ανατετμημένα πτώματα; Τι συνέβη στη ζωή του και άρχισε να σκοτώνει; Γιατί προκαλεί το FBI να τον βρει και ποιο πρότυπο ακολουθεί;

Ο υπαρχηγός ντετέκτιβ στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών της Ουάσιγκτον και ψυχολόγος Άλεξ Κρος διαπιστώνει πως ο σχιζοφρενής Γκάρι Σόνετζι κρύβεται πίσω από μια σειρά αιματηρών ομαδικών δολοφονιών κι αγωνίζεται να τον συλλάβει. Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη υπό τον Άλεξ και τριτοπρόσωπη. Βήμα βήμα προσπαθεί να φτιάξει καλύτερα το προφίλ του δολοφόνου για να τον πιάσει επιτέλους και αγωνίζεται να καταλάβει τι μήνυμα θέλει να περάσει μα πάνω απ’ όλα γιατί αφήνει πίσω του τόσο πολύ αίμα! Ταυτόχρονα, για άλλη μια φορά, ο πράκτορας του FBI Κάιλ Κρεγκ του ζητά να λύσει την υπόθεση του Σμιθ, κάτι που ο Κρος για άλλη μια φορά απορρίπτει, όπως και στο προηγούμενο βιβλίο, το «Τζακ και Τζιλ». Κι εκεί που λες πως η υπόθεση Σόνετζι πλησιάζει στο τέλος της, γίνεται μια μεγάλη ανατροπή στη ζωή του ντετέκτιβ και την πρωτοπρόσωπη αφήγηση την αναλαμβάνει ο Τόμας Πιρς, πράκτορας του FBI που εργάζεται στη Μονάδα Επιστημονικής Ανάλυσης της Συμπεριφοράς, που καλείται από τον Κάιλ Κρεγκ να εξιχνιάσει ένα νέο μυστήριο που προέκυψε. Έτσι, ο βοηθός και στενός φίλος του Κρος, Τζον Σάμπσον, συνεργάζεται με μια πανέξυπνη προσωπικότητα για να εντοπίσουν τα αίτια αλλαγής της πλοκής (για την οποία δεν μπορώ να πω άλλα).

Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου αφορά την εξιχνίαση της υπόθεσης Σμιθ κι εκεί οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές. Αρχικά απόρησα που ανέλαβε ο Πιρς επικεφαλής της ιστορίας ενώ αναρωτιόμουν γιατί μας απασχολεί ο Σμιθ αφού το βιβλίο έχει έναν κεντρικό άξονα και πολύ στέρεο μάλιστα. Ο Τόμας Πιρς έχει κάθε λόγο να ασχοληθεί με την υπόθεση του Σμιθ, μιας και το πρώτο του θύμα ήταν η δική του σύζυγος, η Ελοΐζ! Επί τη ευκαιρία να αναφέρω πως η λύση του προτύπου των δολοφονιών δεν αποδίδεται σωστά στα ελληνικά κι έτσι ο μεταφραστής αναγκάστηκε ν’ αλλάξει το ονοματεπώνυμο της κοπέλας! Σταδιακά λοιπόν ο συγγραφέας αρχίζει να μου δείχνει τα πρώτα δείγματα μιας γραφής συναρπαστικής και ανατριχιαστικής, σαν αυτής που γνώρισα σε μεταγενέστερα βιβλία του. Και ξαφνικά, χωρίς να το περιμένω, όχι μόνο έρχονται και πάλι τα πάνω κάτω αλλά η υπόθεση Σμιθ γίνεται ένα με τη ζωή του Άλεξ Κρος! Από κει και πέρα λοιπόν γύρναγα πυρετωδώς τις σελίδες για να δω πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα, πώς θα εντοπιστεί ο δολοφόνος με το ψευδώνυμο «Σμιθ» και πώς θα τελειώσει ένα από τα καλύτερα μέχρι στιγμής βιβλία της σειράς! Μάλιστα, είναι το πρώτο κείμενο που με έκανε να ανατρέξω σε διαδικτυακά κείμενα για να έχω μα συνολική εικόνα της πλοκής, για να δω τι θα απογίνουν ορισμένοι χαρακτήρες και πώς θα εξελιχθούν οι ζωές τους σε επόμενα βιβλία. Απλώς αναρωτιέμαι γιατί ο δολοφόνος έπρεπε να γυρίζει σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική και να μη μείνει μόνο στην Αμερική, μιας και το πρότυπο που είχε στο μυαλό του μια χαρά θα μπορούσε να υλοποιηθεί και στον τόπο του.

Σε προσωπικό επίπεδο, ο Άλεξ Κρος για άλλη μια φορά δείχνει κουρασμένος από τη βία που καλείται να αντιμετωπίσει καθημερινά, όμως αυτήν τη φορά η υπόθεση είναι πολύ προσωπική για να την αφήσει σε εκκρεμότητα. Το παράδοξο είναι πως ο «Σμιθ» του επιβάλλεται στη ζωή με έναν τρόπο σχεδόν ουρανοκατέβατο και αρκετά ευφάνταστο. Τα παιδιά του ντετέκτιβ μεγαλώνουν ενώ η σχέση του με τη διευθύντρια του σχολείου του γιου του, Κριστίν Τζόνσον, ολοκληρώνεται. Το κομμάτι αυτό είναι αρκετά ευαίσθητο, μιας και ο σύζυγός της δολοφονήθηκε στο «Τζακ και Τζιλ» επομένως τώρα προσπαθεί να βγει ξανά στη ζωή, με έναν άντρα που ήδη συμπαθούσε. Η σχέση της με τον Κρος περνάει από την έγκριση της οικογένειάς του και βγαίνει νικήτρια. Για να δούμε, θα καταφέρει επιτέλους να ευτυχήσει ο ντετέκτιβ; Το μόνο αρνητικό είναι που στο τέλος του βιβλίου πάνε οικογενειακώς στις Βερμούδες για διακοπές και η Κριστίν πέφτει θύμα απαγωγής αλλά ούτε στις περιλήψεις διάβασα κάτι γι’ αυτό ούτε στο επόμενο βιβλίο αναφέρεται κάτι τέτοιο! Το βιβλίο τελειώνει απότομα κι ήλπιζα πως στο επόμενο θα ξεκίναγε η ιστορία από εκείνο το σημείο. Αμ δε! Τέλος πάντων, θα δούμε στην πορεία τι έχει συμβεί (ελπίζω).

Το «Η γάτα και το ποντίκι» είναι ένα διαρκές κυνηγητό με απανωτές ανατροπές ρόλων και καταστάσεων, ένα μυθιστόρημα γεμάτο απρόσμενες εξελίξεις, μεγάλες εκπλήξεις και άφθονο αίμα, μιας και ο Σμιθ, ο ένας εκ των δύο δολοφόνων της ιστορίας, είναι χειρούργος και ο συγγραφέας δε φείδεται ανατομικών περιγραφών στους φόνους. Πρόκειται για μια πολύπλοκη ιστορία για απαιτητικούς αναγνώστες και μέχρι στιγμής θεωρώ πως είναι το καλύτερο της σειράς. Ο χαρακτήρας του Κρος αρχίζει και στερεοποιείται, ο συγγραφέας έχει βρει προς τα πού θέλει να ρίξει το βάρος των υποθέσεων και τι θέλει να πει κι έτσι εδώ έχουμε στρωτή, σύνθετη αφήγηση με ανατροπές ως την κυριολεκτικά τελευταία σελίδα.