ΔΕΝ το συνιστώ για καρδιοπαθείς και κλειστοφοβικούς.
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
26-08-2013 21:31
Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Ανατρεπτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή
Κατά
ΔΕΝ το συνιστώ για καρδιοπαθείς και κλειστοφοβικούς. Δεν μπορείς να πάρεις ανάσα από πουθενά, δεν μπορείς να ξεφύγεις! Ο εφιάλτης είναι εκεί. Και να γλυτώσεις, πάντα ο ένοχος θα είναι εκεί έξω.
Η Ανν Ο' Σάλιβαν ζει στο Νησί του Βανκούβερ, στον Καναδά. Είναι μεσίτρια και εκείνη τη μέρα θα αλλάξει οριστικά η ζωή της. Θα την απαγάγει ένας ψυχάκιας που θα την κρατήσει κλεισμένη σε μια απομονωμένη εξοχική καλύβα για έναν χρόνο σχεδόν. Ζούμε την παράλογη καθημερινότητα που της επιβάλλει, νιώθουμε την αγωνία της και τη λαχτάρα της να γυρίσει πίσω στην ασφαλή και τακτοποιημένη ζωή της. Η Ανν αγωνίζεται να κερδίσει σε αυτό το καθημερινό πνευματικό σκάκι. Ο άντρας τη φροντίζει, την καθαρίζει, τη βιάζει, κάνει παιδί μαζί της. Κι όταν επιτέλους έρχεται η ευκαιρία, η Ανν το σκάει. Την ιστορία μας την αφηγείται η ίδια η Ανν σε πρώτο πρόσωπο κατά τη διάρκεια συνεδριών που έχει με την προσωπική της ψυχολόγο, η οποία ψυχολόγος δεν εμφανίζεται διαλογικά (πρωτότυπη προσέγγιση του θέματος).
Πολύ καλογραμμένο, ατμοσφαιρικό, σφιχτοδεμένο. Ένα κείμενο που θα μπορούσε να καταντήσει βαρετό είναι τόσο καλό και διανθίζεται με περιστατικά από τη ζωή της Ανν μετά την απαγωγή της με τέτοιο τρόπο που δεν προλαβαίνεις να συνέλθεις και να πάρεις ανάσα. Δε θα ξεχάσω εύκολα όλη την περιπέτεια που έζησε με την κόρη που γέννησε, πώς σχημάτισε τείχος άμυνας απέναντι στο τέρας που τη βίαζε και πώς κατάφερνε να απορροφάται αποκλειστικά στην ανατροφή του μωρού για να μην την επηρεάζει συναισθηματικά και ψυχολογικά ο απαγωγέας της. Για να μην αναφέρω την αυτονόητη αλλαγή που μπορεί να συμβεί σε μια γυναίκα που ζει κάτι τέτοιο: δεν ξαναεμπιστεύεται άντρα, κλείνεται και κλειδαμπαρώνεται στο σπίτι, δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για τη ζωή και τις ευχάριστες στιγμές της, η Ανν καταντά να κοιμάται στην ντουλάπα για επιπλέον ασφάλεια.
Το ακόμη χειρότερο είναι μετά την απόδραση της Ανν: ποιος κρύβεται πραγματικά πίσω από αυτήν την απαγωγή και γιατί; Ποιος έβαλε τον ψυχοπαθή να την απαγάγει και πού στράβωσε το σχέδιο; Και τι γίνεται όταν διαπιστώνεις ότι ο εγκέφαλος πίσω από αυτήν τη σκευωρία είναι ένα πολύ στενό συγγενικό σου πρόσωπο; Η συγγραφέας περιγράφει χαρακτήρες, περιστατικά, συναισθήματα με αδυσώπητη και ανελέητη πένα. Η ζωή σας δε θα είναι η ίδια μετά από αυτό το βιβλίο!
Χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
"Το να προσπαθείς να αποφύγεις τέτοιες μνήμες είναι σα να κλείνεις την πόρτα σε ένα ορμητικό ποτάμι. Στην αρχή, περνούν μόνο λίγες σταγόνες νερού από τις χαραμάδες και μετά, πριν καλά καλά το καταλάβεις, η πόρτα που εκρήγνυται" (σελ. 54).
"Όταν αναρωτιέμαι πώς κατάντησα το ζόμπι που είμαι τώρα, πώς κατάφερα να γίνω έτσι, πάντα καταλήγω σε εκείνη τη μια στιγμή -εκείνη τη στιγμή που έβαλα την ψυχή μου στο ράφι για να κάνω χώρο στο διάβολο" (σελ. 74).
"Υποτίθεται ότι αν τριγυρνάμε με μια γιγάντια φούσκα γύρω από το κεφάλι μας γεμάτη ευτυχισμένες σκέψεις, τότε όλα γύρω μας θα είναι μέλι-γάλα. Μπα, σόρι, δε νομίζω. Δεν πα να 'σαι όσο ευτυχισμένος θέλεις...οι αναποδιές θα συμβούν έτσι κι αλλιώς. Και δεν συμβαίνουν απλώς. Σου ρίχνουν μια και σε γκρεμίζουν χάμω, γιατί εσύ προχωρούσες σαν ξένοιαστος ηλίθιος που νόμιζε πως όλα ήταν μέλι-γάλα" (σελ. 131).
"Η μαμά δε θα καταλάβαινε ποτέ ότι η στέρηση της στοργής είναι ένα είδος κακοποίησης" (σελ. 238).
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι