Ο Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν, ασκών το χείριστο επάγγελμα του Μεξικανού δημοκρατικού και ανεξάρτητου ντετέκτιβ, παρατήρησε προσεκτικά το πράσινο κάγκελο που χάραζε τα σύνορα με τις Ηνωμένες Πολιτείες κι έκοβε χώρες όπως το μαχαίρι το βούτυρο. [...] Τρεις ώρες σε μια αλλόκοτη χώρα, ούτε Μεξικό ούτε Αμερική. Σε μια γη όπου όλοι ήταν ξένοι. Δεν είναι διόλου εύκολο να είσαι Μεξικανός σ’ εκείνες τις πόλεις που είναι πλημμυρισμένες από εχθρικό φως, σκόνη και εγγλέζικες πινακίδες. [...] Τελικά είχε γούστο να ψάχνει μια γυναίκα που έφευγε αφήνοντας πίσω της μόνο ονόματα συνοριακών πόλεων. Αυτό και κάτι ακόμα. Τις δικές του αναμνήσεις, μέσα στο ντετεκτιβίστικο κεφάλι του. [...] Ήταν το ιδανικό κινηματογραφικό τοπίο: Ντετέκτιβ αναζητά ηθοποιό του σινεμά που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στη μέση των γυρισμάτων μιας ταινίας, και με την οποία τον συνδέουν χαλαροί δεσμοί της παράλογης μνήμης του.

Ο Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν, ο μονόφθαλμος ιδιωτικός ντέντεκτιβ του Πάκο Τάιμπο, ξεκινά να ανακαλύψει τα ίχνη μιας ηθοποιού του κινηματογράφου με την οποία είχε στενή σχέση την εποχή που ήσαν και οι δύο φοιτητές. Την ξαναβρίσκει κατά μήκος των πόλεων που είναι σπαρμένες στα σύνορα του Μεξικού με τις \'Ηνωμένες Πολιτείες. Η ίδια λέει πως την κυνηγάει ένας βίαιος αστυνομικός πού είναι ερωτευμένος μαζί της και που τη φοβίζει. Στο κυνήγι όμως αυτό είναι ανακατεμένος επίσης κι ένας παραγωγός τηλεοπτικών σήριαλ, που δεν διστάζει να το παίξει προαγωγός, καθώς κι ένας επικίνδυνος έμπορος ναρκωτικών.

Σε αντίθεση με τους συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων, ο Μπελασκοαράν εκτιμούσε τις περίπλοκες ιστορίες όπου ωστόσο τίποτε δεν συνέβαινε. Σε μεγάλη φόρμα εδώ, ο Πάκο Τάιμπο υπογράφει μια περίπλοκη όπως η ζωή ιστορία, όπου το παρελθόν ξαναβγαίνει στην επιφάνεια και μας βυθίζει σε μελαγχολία. Το στυλ Μπελασκοαράν Σάυν βρίσκεται εδώ στο απόγειό του, ένα μίγμα λεπτότητας, νοσταλγίας και χιούμορ που καθιστούν πραγματική απόλαυση την ανάγνωση του μικρού αυτού αφηγήματος.