"Τώρα αυτό το τίποτα που ζω, αυτό περιγράφω, γιατί είναι στο τίποτα που βρίσκεται η αλήθεια ολόκληρη, στον μινιμαλισμό, σε αυτό το έσχατο σημείο".... φράση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μηδενιστική ή απαισιόδοξη όπως και ολόκληρο το βιβλίο.... όμως αντίθετα... το διαβάζεις και νιώθεις την ψυχή σου έτοιμη για νέες αναζητήσεις, για αλλαγή πορείας (όπου και αν σε πάει ο δρόμος), ψάχνεις φρέσκια ματιά να δεις τα τετριμμένα, τα απλά, τα καθημερινά...