Το βιβλίο του Ευθυμίου Ανδρικοπούλου "Η αρχιτεκτονική και η πολεοδομία του μεσοπολέμου στην πόλη του Αγρινίου", αποτελεί μια ψηφίδα στην ολοκληρωτική καταγραφή της αρχιτεκτονικής και της πολεοδομίας της Ελλάδας εκείνη την περίοδο. Ο συγγραφέας αναλύοντας την πόλη του Αγρινίου έως τις αρχές του Μεσοπολέμου, με βάση το ιστορικό, κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο, επιτυγχάνει την παρουσίαση της πολεοδομίας και της αρχιτεκτονικής της, εκθέτοντας πρωτότυπα στοιχεία, όπως το έργο τοπικών αρχιτεκτόνων, με ιδιαίτερη μνεία στον αρχιτέκτονα Βασίλειο Τσουλούφρη ή Τσουλούφη (1850-1927).

Στο έργο αυτό παρουσιάζεται σε βάθος η νεοελληνική αρχιτεκτονική μέσα από τις εκλεκτικιστικές εμπειρίες στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, σε συνδυασμό με τα νέα καλλιτεχνικά και αρχιτεκτονικά ρεύματα της εποχής στην Ευρώπη και με βασικό άξονα την ανάπτυξη του
μοντέρνου κινήματος. Επίσης, η αμφισβήτηση των ιστορικών ρυθμών στις αρχές του 20ου αιώνα στη Χώρα και οι ελπίδες για μια νέα αρχιτεκτονική και πολεοδομία στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου, που θεριεύουν μέσω του έργου αρχιτεκτόνων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Σημαντικό θέμα και εντελώς πρωτότυπο είναι ότι παρουσιάζονται αναλυτικά το ιστορικό, οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο του Αγρινίου τον Μεσοπόλεμο, καθώς και ανέκδοτα σχέδια της πόλης το 1929 μαζί με την αρχιτεκτονική της. Γίνεται εμβάθυνση στα κτίρια επεξεργασίας και αποθήκευσης καπνού. Περιγράφονται αναλυτικά οι καπναποθήκες στο μεσοπολεμικό Αγρίνιο, όπως αυτές των Αδελφών Παπαστράτου, Αδ. Παπαπέτρου, Αδ. Παναγοπούλου, Ηλιού-Generale, Καμποσιώρα και Κόκκαλη. Αναλύονται τα σχολικά κτίρια, Παπαστράτεια Εκπαιδευτήρια, το 1ο, 2ο και 3ο Δημοτικό Σχολείο Αγρινίου και σε επίπεδο χώρων πρασίνου και αναψυχής, το Πάρκο Αγρινίου και το "Σιντριβάνι". Επί πλέον τα μνημεία Παναγιώτου ή Κουμπούρα και των πεσόντων των πολέμων 1912-1922. Γίνεται αναφορά στο κτίριο της Δημοτικής Αγοράς, έργο του επιφανούς αρχιτέκτονα του Μεσοπολέμου Βασιλείου Κουρεμένου, στη Δημοτική δεξαμενή νερού και στα Δημοτικά σφαγεία. Ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο αφορά τις κατοικίες Σκαλτσά, Παπαλέξη, Σκαλίγκου και στην κατοικία του διευθυντή του υποκαταστήματος της Τράπεζας της Ελλάδος. Αναλύονται οι Χριστιανικοί ναοί Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και ο νέος ναός του Αγίου Χριστοφόρου. Το βιβλίο κλείνει με την παρουσίαση του υποκαταστήματος της Τράπεζας της Ελλάδος και του συγκροτήματος του Καπνικού Σταθμού Έρευνας Αγρινίου.

Με το πόνημά του αυτό ο κος Ανδρικόπουλος συγκαταλέγει το έργο του μαζί με εκείνο άλλων γνωστών ερευνητών για την αρχιτεκτονική του Μεσοπολέμου, όπως του γράφοντος, της Ελένης Φεσσά - Εμμανουήλ και του Μανώλη Μαρμαρά.

Νικ. Θ. Χολέβας
Αρχιτέκτων, Καθηγητής ΕΜΠ