Μια παλιά κατάρα βαραίνει τον οίκο των Απόντε στη Γαλικία. Ποτέ καμιά γενιά δεν απέκτησε πάνω από έναν απόγονο ούτε και κανείς αρσενικός Απόντε κατάφερε ν\' αντισταθεί στο κάλεσμα της θάλασσας και της Γοργόνας, στο κάλεσμα του πόθου, της σαγήνης αλλά και του θανάτου μαζί.

Η νουβέλα "Η γοργόνα", γραμμένη το 1921 από την Εμίλια Πάρδο Μπαθάν (1851-1921) και βασισμένη σ\' έναν αρχαίο γαλικιανό θρύλο, είναι ένα κομψοτέχνημα της ισπανικής λογοτεχνίας. Συνδυάζοντας στοιχεία ύστερου ρομαντισμού και νατουραλισμού, το έργο συνιστά ένα έξοχο δείγμα της πρόζας
της συγγραφέως, με τις γλαφυρές περιγραφές και το υποδόριο χιούμορ του. Η Εμίλια Πάρδο Μπαθάν μαζί με τον Γκαλδός και τον Κλαρίν θεωρείται μία από τις σημαντικότερες εκπροσώπους
των ισπανικών γραμμάτων του 19ου αιώνα. Ασχολήθηκε με όλα τα λογοτεχνικά είδη, αλλά γνώρισε μεγαλύτερη επιτυχία με τα πεζογραφήματά της, ενώ υπήρξε πρωτοπόρος στην υπεράσπιση
των δικαιωμάτων της γυναίκας και η πρώτη καθηγήτρια πανεπιστημίου της χώρας της. Αυτό είναι το πρώτο έργο της που μεταφράζεται στα ελληνικά.

Η μετάφραση της νουβέλας είναι προϊόν του μαθήματος λογοτεχνικής μετάφρασης της ισπανικής κατεύθυνσης, το οποίο δίδαξε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στο πλαίσιο του Διαπανεπιστημιακού Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Μετάφραση-Μεταφρασεολογία» του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά το ακαδημαϊκό έτος 2007-8.