Ψυχική ανάγκη για ευχαριστία, δοξολογία και παραμυθία των ανθρώπων είναι οι ύμνοι, οι προσευχές, οι δοξολογίες και ευχαριστίες προς την Παναγία Τριάδα, τον Κύριο, την Θεοτόκο και όλους τους Αγίους. Το ίδιο γίνεται και με τους χαιρετισμούς που απευθύνουμε στον πανόλβιο Τάφο που φιλοξένησε το Σώμα του Κυρίου και Θεού ημών Ιησού Χριστού, ο Τάφος για τον οποίον ο Υμνογράφος της Εκκλησίας μας ψάλλει·

Ως ζωηφόρος, ως Παραδείσω ωραιότερος, όντως και παστάδος πάσης βασιλικής, αναδέδεικται λαμπρότερος, Χριστέ, ο τάφος σου, η πηγή της ημών αναστάσεως.

Επειδή δεν βρίσκουν εύκολα αυτούς τους Ύμνους οι ευλαβείς χριστιανοί και ιδιαιτέρως οι προσκυνητές των Αγίων Τόπων, προβαίνομεν στην ανατύπωση αυτών. [...]

(από τον πρόλογο του Αρχιμανδρίτη Παντελεήμωνα Πούλου)