Τα ποιήματα του Νάνου Βαλαωρίτη μάς προκαλούν μια γλυκιά, δυναμική ευφορία. Πώς όμως αυτή η ευφορία νοείται και τι σημαίνει; "Ευφορία" είναι η ψυχική κατάσταση, στην οποία ο αναγνώστης οδηγείται, ενόσω μπορεί και "ξεκλειδώνει" το ποίημα, γελώντας με το καυστικό χιούμορ του Νάνου Βαλαωρίτη και φτάνοντας στο εκτόπισμά του. Όσο ο αναγνώστης τρυπώνει το μυτερό μάτι του στα «άνθη» του ποιητή τόσο ανοίγουν οι πόροι των αισθήσεων, καθώς οι αισθήσεις είναι και κλειδιά του δέρματος. Ώστε, η ευφορία σημαίνει και σωματική εγρήγορση. Είναι δυναμική και όχι στατική. Η ποίηση του Νάνου, ακριβώς επειδή διά του ρυθμού της προσγειώνεται, δεν μας αφήνει μετέωρους. Είναι ζεστή όπως ένα θερμοκήπιο, ενόσω υπηρετεί αυτήν την άρρηκτη σχέση πολιτικού και προσωπικού. Προπάντων όμως είναι ανοιχτή, χαμογελώντας στα ενδεχόμενα που γεννά η προφορικότητα, ακριβώς όπως ανοιχτός είναι και ο δημιουργός της, ο Νάνος Βαλαωρίτης μαζί μας, χαμογελώντας στον φακό γι’ αυτό που δεν έλαμψε ακόμη.

Αντιγόνη Κατσαδήμα, "Ελευθεροτυπία", Βιβλιοθήκη, Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010.