Ένα ξέρω, ότι δεν ξέρω τίποτε! Με το κλασικό αυτό απόφθεγμα, που διατυπώθηκε πριν από περισσότερα από δύο χιλιάδες χρόνια, ο Σωκράτης δημιούργησε τις βάσεις για το μέλλον της δυτικής φιλοσοφίας. Την ημέρα, συζητούσε για ώρες στην αγορά για την έννοια της σοφίας, το σωστό και το λάθος, το θάρρος, τη δικαιοσύνη και την αγάπη. Τη νύχτα, γιόρταζε και χόρευε με τους φίλους του. Ήταν γοητευτικός αλλά όχι όμορφος, ευτυχισμένος αλλά όχι πλούσιος. Ο Σωκράτης ήταν από κάθε πλευρά μια περίπλοκη και αντιφατική προσωπικότητα. Πώς μπορεί ο άνθρωπος που δήλωνε ότι δεν ήξερε τίποτε να θεωρείται ο σοφότερος των ημερών του; Η μέθοδός του -να κάνει τολμηρές ερωτήσεις για τον κόσμο όπου ζούμε- δεν άρεσε σε όλους. Στο τέλος, οι συμπολίτες του Αθηναίοι τον κατηγόρησαν ότι διέφθειρε τους νέους και δε σεβόταν τους θεούς. Σπάνια εμφανίζεται κάποιος που προκαλεί τη λαϊκή άποψη και επηρεάζει για πολλά χρόνια τον τρόπο που σκέφτονται οι άνθρωποι. Πράγματι, στοχαστές από όλο τον κόσμο εμπνέονται ακόμη και σήμερα από τη φιλοσοφία του Σωκράτη.

Στο βιβλίο αυτό, ο Σωκράτης σχεδόν ξεπετάγεται από την κάθε σελίδα καθώς η ιστορία της ζωής και της σκέψης του ξεδιπλώνεται μέσα από τις υπέροχες εικόνες, την απλή αφήγηση στις αριστερές σελίδες και τις πλούσιες λεπτομέρειες στις δεξιές.