Ένας φαινομενικά ασφαλής αναγνώστης διαβάζει μια ακολουθία δυσάρεστων γεγονότων με φονικούς ή αυτοκτονικούς πρωταγωνιστές και άσχημα (κακά) θέματα: μεταξύ άλλων, τον Μινώταυρο και άλλα πραγματικά τέρατα της πόλης, το ξεχασμένο όνομα του Θεού, το στρατόπεδο-πορνείο των παιδιών πάνω από τα σύννεφα, το πώς αναφύονται καινούργια μέλη από κολοβωμένους ανθρώπους, τα λόγια των παλιών τηλεφώνων με κέρματα, τη συνταγή της ευζωίας κλπ. κλπ. Η ακολουθία αυτή των κακών γραφών όχι δεν τελειώνει αλλά, όσο περισσότερο τη διαβάζουν αδιάκριτα μάτια, συνεχώς πληθύνεται για να απολήξει στην άρνηση όχι μόνο της μυθοποιίας αλλά και της ίδιας της ύπαρξης του αναγνώστη. Μια αφήγηση ομφάλιων λώρων που κλιμακώνεται σε είκοσι οχτώ αλληλοτροφοτούμενα επεισόδια για να απολήξει σε έναν απελπιστικό ή και χυδαίο αντίποδα - κάτι σαν το Νότιο Σέλλας.