Δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ του καλλιτέχνη και του χειροτέχνη [...] Ας δημι��υργήσουμε, λοιπόν, μία νέα ένωση χειροτεχνών, δίχως τον ταξικό διαχωρισμό που υψώνει ένα υπεροπτικό εμπόδιο μεταξύ χειροτέχνη και καλλιτέχνη!. Με αυτά τα λόγια έκλεινε ο Βάλτερ Γκρόπιους, τον Απρίλιο του 1919, τον πρόλογο του στο Μανιφέστο που καθιέρωνε τη Σχολή Μπαουχάους στη Βαϊμάρη. Πρόκειται για ένα γεγονός που σηματοδότησε τη μεγαλύτερη στιγμή του Ευρωπαϊκού Ορθολογισμού και τη γέννηση του σύγχρονου design όπως το γνωρίζουμε. Οι σχολές Arts and Grafts επεκτάθηκαν σταδιακά σε όλη την Ευρώπη, με φόντο την αναπτυσσόμενη βιομηχανοποίηση που ακολούθησε την ανάδυση του βιομηχανικού design τον 19ο αιώνα. Αλλά το εξαιρετικό φυτώριο ταλέντου και ιδεών του Μπαουχάους ήταν εκείνο που εδραίωσε τον ρόλο της τέχνης στην καθημερινή οικιακή ζωή, καθιστώντας το προσιτό από όλους. Η αυξανόμενη επιτήδευση της διαδικασίας παραγωγής, σε συνδυασμό με τη ραγδαία και γοητευτική επέκταση των αγορών, συνέβαλε στην εξάπλωση της τέχνης του design. Στόχος της μαζικής παραγωγής ήταν η μορφή και η λειτουργικότητα στη μέγιστη ποιότητα, σε λογικό κόστος για κάθε είδους αντικείμενα, μηχανήματα, έπιπλα και εργαλεία. Και σήμερα, περισσότερο από ποτέ, το design είναι κυρίαρχο σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας.