Κάποιοι δημόσιοι άνδρες έζησαν με την αγωνία της υστεροφημίας τους και επεδίωξαν να την προεξοφλήσουν εν ζωή, "παραγγέλλοντας" τη βιογραφία τους σε "αυτόκλητους" και πάντα "πρόθυμους" συγγραφείς. Ο Π.Κ. ήταν μακρυά απ\' όλα αυτά και η διαχείριση της υστεροφημίας του γίνεται -και θα συνεχίσει να γίνεται -με αξιοπρέπεια και χωρίς εκπτώσεις από το έργο του και μόνο, που δεν έχει ανάγκη από ερείσματα και συνηγορίες.

Την έμπνευση για τον υπότιτλο του βιβλίου την προσέφερε ο ίδιος ο Π.Κ., ο οποίος, επιλέγοντας το δοκίμιο "Heidelberg, Ο χρυσός κρίκος του πνευματικού δεσμού μας", το αφιερωμένο στον Κωνστ. Τσάτσο, γράφει ότι έκαμε μαζί του έναν "ήσυχο και τίμιο διάλογο". Στο βιβλίο αυτό, ο διάλογος γίνεται με το έργο του Αίμου Αυρήλιου (Π.Κ.), ένα έργο αντιρρητικό των αντιπνευματικών κελευσμάτων, του κυρίαρχου τεχνοκρατικού ιδεώδους.