Είναι το τρίτο έργο στην "Τριλογία του Λήνεην" του νεαρού και πολυδραδευμένου Μάρτιν ΜακΝτόνα. Γράφτηκε ως επωδός της τριλογίας, μετά τη "Βασίλισσα της ομορφιάς" και το "Ένα ιρλανδέζικο κρανίο" και αποτελεί την κορωνίδα της αγριότητας που διέπει τις οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις σε μια απομονωμένη περιοχή της Ιρλανδίας. Δύο αδελφοί, ο Κόλμαν και ο Βαλέν, ζουν μαζί στο πατρικό τους σπίτι και έχουν μοναδικό σκοπό τους να πληγώνουν με κάθε τρόπο ο ένας τον άλλο. Οι προσπάθειες του ιερέα Γουέλς και της μικρής Γκερλήν να συμφιλιώσουν τους δύο αδελφούς δεν καρποφορούν. Έτσι, οι δύο οδηγούνται σε ένα μονόδρομο πρωτοφανούς αντιπαλότητας, κακιών και λεκτικών ακροτητών. Το τέλος είναι σκληρό και για τους δύο: ο προσωρινός συμβιβασμός τους σίγουρα θα αποτελέσει την αφετηρία νέων διενέξεων.