10 διηγήματα γύρω από τη Θεσσαλονίκη και τους κατοίκους της. Έχουμε κάνα δυο μετανάστες που επιστρέφουν στην πατρίδα αλλά έχουν απομακρυνθεί τόσο πολύ από τον ψυχισμό της και την κουλτούρα της που αναγκάζονται να φύγουν άρον άρον και μάλιστα κλαίγοντας. Έχουμε μικροαπατεωνιές, έχουμε χήρες και ορφανά, όμορφες ιστοριούλες με ωραίο κείμενο και ωραίο λεξιλόγιο, καθόλου επιτηδευμένο. Από την άλλη, λες "πάλι τα ίδια...". Έτυχε φαίνεται να μου πέσουν μαζεμένα τα βιβλία με το ίδιο στυλ: μικροκομπίνες, απατεωνιές κλπ. Υπομονή...