Η κεντρική θέση που κατέχει ο Πλάτωνας στην ευρωπαϊκή φιλοσοφική παράδοση οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Υπήρξε ο πρώτος Δυτικός φιλόσοφος του οποίου τα έργα διασώθηκαν ακέραια. Τα έργα αυτά διατήρησαν την επιρροή τους χάρη στο ευρύ τους φάσμα, την οξύτατη συλλογιστική τους και τη μαγνητική επίδρασή τους στους αναγνώστες.

Ο Πλάτωνας δε μιλούσε με τη δική του φωνή, αλλά άφηνε τους χαρακτήρες των διαλόγων του να φθέγγονται για λογαριασμό του - προσφέροντας κατ\' αυτόν τον τρόπο μια ποικιλία φιλοσοφικών απόψεων στους αναγνώστες. Ο ίδιος παρέμενε στη σκιά, δίνοντας την ευκαιρία για εντελώς διαφορετικές ερμηνείες των έργων του, από τα μεταθανάτια θρησκευτικά δόγματα των νεοπλατωνιστών μέχρι τις αυστηρές αντι-μεταφυσικές αντιλήψεις των σύγχρονων αναλυτικών φιλοσόφων.

Σε αυτή τη φανταστική συνομιλία ο Πλάτωνας καλείται να μιλήσει για τον εαυτό του. Στους διαλόγους αυτούς αποφεύγονται σχεδόν καθ’ ολοκληρίαν οι λογοτεχνικές τεχνικές που οδήγησαν στις θρησκευτικές και μεταφυσικές ιδέες που πολύ συχνά αποδίδονται σε αυτόν. Όλη σχεδόν η συζήτηση επικεντρώνεται στα θεμελιώδη κοινωνικά, πολιτικά και φιλοσοφικά θέματα, στα οποία είναι απολύτως βέβαιο ότι ο Πλάτωνας διέθετε ξεκάθαρες απόψεις. Εδώ συζητούμε με τον Πλάτωνα για θέματα που αφορούν όλους μας.