Εξαιρετικό βιβλίο, που γεννάει πολύ έντονα συναισθήματα στον αναγνώστη. Γραφή ρεαλιστική, ωμή, αληθινή, άμεση. Δε γίνεται να μην πάρεις το μέρος κάποιου από τα παιδιά και να σταθείς δίπλα του ή εναντίον του. Το κείμενο με συγκίνησε, με σόκαρε, δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.

Το βιβλίο αφορά τα συναισθήματα και την ψυχολογία του πιο περίεργου ερωτικού τετραγώνου που έχω διαβάσει ποτέ («τα παιδιά του μεσονυχτίου» όπως αυτο-χαρακτηρίστιηκαν μετά τη μοιραία εκείνη νύχτα) την περίοδο 1983-1986 σε γυμνάσιο της Γλυφάδας.Ο Σμαρ, η Σου, η Μάγκυ και το Φτερό. Χαϊδευτικά ονόματα παιδιών που μεγάλωσαν με Μουσικόραμα, Μάπετ Σώου, Queen, που δεν πρόλαβαν να ξεμπερδέψουν με την Τσουλίθρα των Πιγκουίνων και τα Μικρά μου πόνυ και βούτηξαν στα βαθιά των γυμνασιακών σπουδών και της ζωής. Η Σου είναι καινούργια στο γυμνάσιο και αναστατώνει όλον τον αντρικό μαθητικό πληθυσμό του σχολείου. Η φίλη του Φτερού, η Μάγκυ, προσκολλάται στη Σου. Ο Σμαρ, αιώνια ερωτευμένος με τη Μάγκυ, γοητεύεται από τη Σου. Το Φτερό είναι κρυφά ερωτευμένο με τη Σου και αγωνίζεται να το κρύψει από τον σχολικό και τον οικογενειακό της περίγυρο (διαβάστε για να καταλάβετε το γιατί, ο συγγραφέας με απαράμιλλη δεξιότητα αποκαλύπτει την ταυτότητα του Φτερού μετά την 65η σελίδα!). Ερωτικά μυστικά, αντιζηλίες, σχολικά διαγωνίσματα και η ποπ κουλτούρα της δεκαετίας του 1980 να χτίζει έναν διακριτικό καμβά πάνω στον οποίο παρακολουθούμαι να εξαπλώνεται σιγά σιγά και ανελέητα ένας μεγάλος λεκές από αίμα. Γιατί όσοι προδόθηκαν καταστρώνουν ένα σατανικό σχέδιο που οδηγεί τα θύματα σε ριζικές αποφάσεις, που θα σημαδέψουν για πάντα τη ζωή τους και τη ζωή των γύρω τους.

Την ιστορία αφηγείται είκοσι χρόνια αργότερα το Φτερό, ένα πρόσωπο πολύ αγαπητό στους συμμαθητές, που έχει κι αυτό ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τον θάνατο που σημάδεψε ανεξίτηλα τα εφηβικά τους χρόνια. Ως πού μπορούν να φτάσουν δυο προδομένες γυναίκες για να εκδικηθούν και να μην αφήσουν το αντικείμενο του πόθου τους να ευτυχήσει; Πόσο αδίστακτα μπορούν να αγνοήσουν τα όποια ψυχολογικά προβλήματα και να ωθήσουν τις καταστάσεις στα άκρα, σε έναν δρόμο χωρίς γυρισμό; Ποιες οι συνέπειες στη μετέπειτα ζωή τους; Θα αναγνωρίσουν τα λάθη τους; Θα εξακολουθήσουν να είναι πάντα οι ίδιοι άνθρωποι; (για μένα η καλύτερη κατάληξη χαρακτήρα ήταν αυτή της Μάγκυς, νομίζω ότι είναι η ιδεώδης επιλογή για να κλείσει τη ζωή της!)

Αν θέλετε να ζήσετε μια ιστορία που εκτυλίσσεται στη δεκαετία του 1980, αν θέλετε να διαβάσετε ένα εφηβικό μυθιστόρημα για μεγάλους, αν θέλετε να διαβάσετε ένα καλό ψυχολογικό θρίλερ, βρείτε αυτό το βιβλίο!

Χαρακτηριστικό απόσπασμα:

«Εμείς δεν είχαμε πλέι στέισον, νιντέντο, υπολογιστές, ίντερνετ και ογδόντα τηλεοπτικά κανάλια στη διάθεσή μας. Είχαμε ο ένας τον άλλον. Γι’ αυτό τα βιώσαμε όλα με τέτοια υπερβολή. Επειδή όσο παθιασμένα είχαμε δεθεί, τόσο παθιασμένα θα χωρίζαμε» (σελ. 239).