Ο τόμος αυτός συγκεντρώνει δέκα μελετήματα, δημοσιευμένα κι αδημοσίευτα, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα δραματουργικών και θεατρολογικών θεμάτων και αποτελούν καρπό των τελευταίων ερευνητικών αναζητήσεων του συγγραφέα. Τα θέματα που πραγματεύεται ποικίλλουν από τις συνθήκες που επέτρεψαν την άνθηση του θρησκευτικού ιησουιτικού θεάτρου στη Χίο και στις Κυκλάδες κατά την εποχή της Αντιμεταρρύθμισης και τα δραματουργικά χαρακτηριστικά του, τη λειτουργία των ιντερμεδίων στη νεοελληνική δραματουργία, τις απηχήσεις της Ερωφίλης στη νεολληνική λογοτεχνία, την παρουσία του "σοφού τρελού" στο ευρωπαϊκό Θέατρο του Μπαρόκ και της Αναγέννησης και τα ελληνικά του αντίστοιχα, ώς τις νεώτερες πτυχές της θεατρικής μας ιστορίας, όπως ο ρόλος του Δημητρίου Βικέλα στα θεατρικά πράγματα της χώρας κατά το δεύτερο μισό του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, και η πρόσληψη των βόρειων λογοτεχνιών από το νεοελληνικό θέατρο. Ακόμη, ο τόμος περιλαμβάνει μια επισκόπηση της ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου, από τις αρχές του ώς τη Μικρασιατική Καταστροφή, αλλά και θέματα που άπτονται σύγχρονων προβληματισμών, όπως τα πειράματα εισαγωγής της θεατρικής πράξης στην εκπαιδευτική διαδικασία κατά τον 20ό αιώνα και οι αναζητήσεις για το ρόλο του θεάτρου στο σχολείο.