λλο ένα από τα καλογραμένα βιβλία του Βασίλη Παπαθεοδώρου και μάλιστα το πιο πολυβραβευμένο. Η ιστορία ενός επαναστάτη εφήβου που βρίσκει καταφύγιο στη μουσική κι όταν ακούει ένα πραγματικά δυνατό κομμάτι εκστασιάζεται και ωθείται σε βίαια ξεσπάσματα. Με διαλυμένη οικογένεια κι έναν περίγυρο που δεν τον καταλαβαίνει. Κι ένα σχολείο που δεν του λέει τίποτα. Και μια συμμορία που τους θεωρεί κολλητούς αλλά δεν αργούν να τον προδώσουν. Ένα παιδί που μιλάει ωμά, περιπαιχτικά, σπάει πράγματα, δέρνει κόσμο, κάνει τον νταή, πλακώνεται με τον πατριό του.

Ένα παιδί που ερωτεύεται μια κοπέλα που σκαλίζει κάτω από την επιφάνειά του και του βγάζει απίστευτα συναισθήματα. Που ανακαλύπτει μια αλήθεια για την πραγματική ταυτότητα του πατέρα του που τον σοκάρει. Που παίρνει τη ζωή της μάνας του στα χέρια του αλλά δεν βγάζει σε καλό. Ένα παιδί που νομίζεις ότι δεν έχει τίποτα να προσφέρει στην κοινωνία κι αναρωτιέσαι πότε θα πάει φυλακή. Κι όμως, ο συγγραφέας διάλεξε να μας πει την ιστορία ενός παιδιού με αισθήματα, χαρακτήρα, ντομπροσύνη και ανδρισμό. Αυτά τα χαρακτηριστικά δεν τα αναγνωρίζει σε πρώτη φάση, τα γεγονότα της ζωής όμως τον φέρνουν αντιμέτωπο με τον πραγματικό εαυτό του, αυτόν που θέλει να κρύψει πίσω από τη βιτρίνα και τον δηθενισμό.

Η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, άμεση, διάφανη και ωμή. Ένα παιδί που βλέπει τον κόσμο του να ανατρέπεται και δεν ξέρει πού να στηριχτεί. Συγκινητικό και ειλικρινές. Ο συγγραφέας μας μεταφέρει βαθιά στην ψυχολογία του εφήβου με τις πλάκες του, το νταηλίκι του, τις καταλήψεις του σχολείου (περιγράφει τα γεγονότα και τα αίτια των καταλήψεων επακριβώς με υποδόριο χιούμορ όπου το σηκώνει η περίσταση βέβαια). Δύο πολύ συγκινητικές σκηνές που με σόκαραν ήταν ο ξυλοδαρμός ενός ανάπηρου παιδιού και ο θάνατος της μητέρας του παιδιού. Και μετά; Το παιδί ξανασηκώνεται στα πόδια του, γίνεται άντρας κι ωριμάζει. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Πάω να ακούσω τα τραγούδια που μας προτείνει ο συγγραφέας γιατί οι στίχοι είναι τόσο ωμοί και ειλικρινείς και έμπλεοι συναισθημάτων που θα ξανακούσω όσα ξέρω με καινούργιο αφτί και όσα δεν ξέρω με ανυπομονησία. Το βιβλίο είναι ένα έντυπο σιντί που θα θέλετε να ξαναδιαβάσετε, πότε με χαμηλή ένταση, πότε στη διαπασών.