Η αλήθεια είναι ότι δεν μπόρεσα να βγάλω άκρη με αυτό το βιβλίο. Δε βρήκα κριτικές, δε βρήκα άλλες γνώμες, δε βρήκα τίποτα. Τι με προβληματίζει; Ότι δεν αναφέρεται αν είναι για εφήβους (ή εστω παιδιά) ή για μεγάλους. Η συγγραφέας έχει γράψει και παιδικά βιβλία αλλά και για μεγάλους. Αν σχολιάσω το βιβλίο έχοντας υπόψιν ότι είναι για μεγάλους το θεωρώ απαράδεκτο με όλη τη σημασία της λέξης. Ανακατεύει άτεχνα και άκομψα την Ιστορία με τη λογοτεχνία, χρησιμοποιεί επαναλήψεις και επεξηγήσεις όλη την ώρα, έχει ένα σωρό περιττολογίες (ακόμη και τα τοπωνύμια που αναφέρει έχει υποσημείωση που σου λέει και σε ποιο νομό βρίσκονται και σε ποια περιοχή της Ελλάδας, βόρεια ή νότια κλπ.). Ακριβώς λοιπόν επειδή η λογοτεχνική της γραφή είναι εντελώς παιδιάστικη, επειδή χρησιμοποιεί ένα κάρο σημειώσεις ακόμη και για λέξεις που κάποιος ενήλικος αποκλείεται να μην ξέρει (λχ. διάσελο), επειδή βιβλιογραφικά αναφέρεται και στο ομώνυμο έργο της Πηνελόπης Δέλτα για τον Βουλγαροκτόνο, ακριβώς επειδή έχει ένα σωρό επεξηγήσεις και ιστορικές προσθήκες, ακριβώς επειδή έχει ένα πλήθος σχετικών πληροφοριών αλλά και στοιχείων της καθημερινότητας του Βυζαντίου θα στενοχωρηθώ ειλικρινά πάρα πολύ αν η συγγραφέας απευθύνεται σε ενηλίκους. Είναι ένα πολύ καλό κείμενο, αν και λίγο δύσκολο αν δεν ψάξει κάποιος από μόνος του περαιτέρω πληροφορίες για την εποχή και το πρόσωπο του Βουλγαροκτόνου, βοηθητικό, "προκλητικό" (με την έννοια της παρακίνησης για περαιτέρω μάθηση) που θα μπορούσε κάλλιστα να το απολαύσει ένας έφηβος που να του αρέσει η Ιστορία.