Εμμανουήλ Λυκούδης (1849-1924)
Νομικός και λογοτέχνης, γεννήθηκε στο Ναύπλιο και πέθανε στην Αθήνα. Ήταν γόνος επιφανούς βυζαντινής οικογένειας, που κατέφυγε στα Επτάνησα. Σπούδασε νομική, της οποίας αναγορεύθηκε διδάκτωρ, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ακολούθησε τον δικαστικό κλάδο και διετέλεσε μετέπειτα νομικός σύμβουλος του Κράτους. Υπήρξε συνεργάτης του Χ. Τρικούπη, ο οποίος μάλιστα του ανέθεσε την αναμόρφωση του εκλογικού συστήματος. Παράλληλα όμως με την επιστημονική του σταδιοδρομία, ο Λυκούδης επιδόθηκε στη λογοτεχνία και τη συγγραφή άρθρων με το ψευδώνυμο "Φαίαξ". Για τις λογοτεχνικές του μάλιστα επιδόσεις τιμήθηκε με το Αριστείο Γραμμάτων (1923). Στα καθαυτό λογοτεχνικά του έργα (Το κυνήγι, Αλήθειαι συκοφαντούμεναι ως παραδοξολογίαι, Κίμων Ανδρεάδης, κ.ά.) διακρίνουμε κομψότητα ύφους και γνήσιο πατριωτισμό. Η καθαρεύουσα γλώσσα που χρησιμοποίησε στα έργα του τον αδικεί ίσως και τον απομονώνει από το σημερινό αναγνωστικό κοινό, ο ίδιος ωστόσο στη δύση της ζωής του αναγνωρίζει την αξία και τη ζωντάνια της δημοτικής. "Το σπητάκι του γιαλού" παριστά την αθηναϊκή ατμόσφαιρα στα τέλη του 19ου αιώνα.