Αργύρης Εφταλιώτης (1849 - 1924)
Φιλολογικό ψευδώνυμο (από το παραθαλάσσιο χωριό, του νησιού του, Εφταλού) του Κλεάνθους Μιχαηλίδη. Γεννήθηκε στο Μόλυβο της Μυτιλήνης, όπου και έμαθε τα πρώτα του γράμματα από το σχολάρχη πατέρα του. Καθώς εμφάνισε κλίση στο εμπορικό κατάστημα του θείου του στο Μάντσεστερ, και μετέπειτα στον εμπορικό οίκο των Ράλστερ, και μετέπειτα στον εμπορικό οίκο των Ράλληδων. Στο υποκατάστημα του οίκου στη Βομβάη συναναστρέφεται τον Αλ. Πάλλη, και προσχωρούν και οι δύο με ενθουσιασμό στο γλώσσα. Βραβεύεται το 1889 στο Φιλαδέλφειο διαγωνισμό για την ποιητική συλλογή του "Τραγούδια του ξενιτεμένου". Το έργο του διακρίνεται σε ποιητικό -η πρώτη δημιουργική του περίοδος- πεζογραφικό ("Νησιωτικές ιστορίες", "Μαζώχτρα", "Μανόλης ο Ντελμπεντέρης", κ.ά.) και μεταφραστικό: Βύρων, Αλκαίος, Σαπφώ και βέβαια, το opus magnum του, η απόδοση στη δημοτική της Οδύσσειας. "Οι φυλλάδες του Γεροδήμου" -την τραγική χρονιά του 1897- θέτουν το αίτημα της ελληνικότητας του Έθνους προκρίνοντας τη στράτευση στις ανάγκες της ιστορικής στιγμής.