Αντικείμενο της παρούσας μονογραφίας είναι η ανάλυση της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στον τομέα της απασχόλησης και της εργασίας, από τη σκοπιά του ευρωπαϊκού κοινοτικού και του ελληνικού εργατικού δικαίου. Σκοπός της μελέτης είναι να καταδείξει την εξελικτική διαδρομή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στο κοινοτικό δίκαιο, καθώς και το δημιουργικό ρόλο που επετέλεσε το ΔΕΚ στη διάπλαση του εννοιολογικού περιεχομένου, του πεδίου εφαρμογής και των υποκειμένων της, των θεμιτών - κατά το κοινοτικό δίκαιο - παρεκκλίσεων και των ειδικών διευθετήσεών της και, τέλος, των ορίων του δικαστικού ελέγχου της. Επίσης, σκοπός της μελέτης είναι να φωτίσει την επίδραση του κοινοτικού δικαίου και του ελληνικού Συντάγματος στον τρόπο ενσωμάτωσης και εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στην ελληνική έννομη τάξη.

Το βιβλίο διαρθρώνεται σε δύο μέρη και έξι κεφάλαια. Το πρώτο μέρος πραγματεύεται την ίση μεταχείριση των εργαζόμενων ανδρών και γυναικών στην κοινοτική έννομη τάξη και χωρίζεται σε τρία κεφάλαια. Το πρώτο και το δεύτερο κεφάλαιο αναλύουν τον τρόπο θεμελίωσης της αρχής της ίσης μεταχείρισης στο πρωτογενές και το παράγωγο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντίστοιχα, ενώ το τρίτο εστιάζεται στην ερμηνεία της αρχής από το ΔΕΚ. Το δεύτερο μέρος του βιβλίου πραγματεύεται την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών στην ελληνική έννομη τάξη και αποτελείται, επίσης, από τρία κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο εξετάζει τη θεμελίωση της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στο Σύνταγμα της Ελλάδος, το δεύτερο εξετάζει την εξειδίκευση της παραπάνω αρχής στο πεδίο της απασχόλησης και της σχέσης εξηρτημένης εργασίας με τον ν. 3488/2006 και το τρίτο εξετάζει την ερμηνεία της από τα ελληνικά πολιτικά δικαστήρια.