Η Κυρία ημών Θεοτόκος, η Ελπίς πάντων των Χριστιανών, ιδιαιτέρως δε, η Προστάτις και Έφορος του Αγιωνύμου Όρους, επεδαψίλευσεν εις αυτό πλούσιας τας ευλογίας Της, εγκαταστήσασα εις πάσας σχεδόν τας Αγιορειτικάς Μονάς και από μίαν -τουλάχιστον- σεβασμίαν, ιεράν και, πολλάκις, θαυματουργόν Εικόνα Αυτής, ίνα οι τε εγκαταβιούντες Μοναχοί και οι ερχόμενοι ευλαβείς προσκυνηταί, έχωσιν αυτάς τάς Ιεράς Εικόνας ως κοινόν ιατρείον πνευματικόν και ως ετοίμην βοήθειαν εις τας διαφόρους περιστάσεις του βίου των.
Ούτω, λοιπόν, και η ημετέρα Ιερά και Βασιλική Μονή του Χιλανδαρίου δεν έμεινεν αμέτοχος της θεομητορικής ταύτης τιμής και ευλογίας, πλουτίσασα δια της παρουσίας της Ιεράς και θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας "Τριχερούσης", της οποίας η ιστορία είναι συνυφασμένη με τον πνευματικόν βίον, όχι μόνον των Αγιορειτών πατέρων, αλλά και, ιδιαιτέρως, των ομόδοξων Σέρβων αδελφών ημών, καθότι ο Άγιος Σάββας, ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος Σερβίας, κατά τον 13ον αιώνα, είναι εκείνος, ο οποίος μετήνεγκεν Αυτήν εκ Παλαιστίνης και κατέλιπεν ημίν ως τερπνόν κειμήλιον και Παλλάδιον της υπ\' αυτού κτισθείσης Μονής του Χιλανδαρίου.
[...]
(από τον πρόλογο του βιβλίου)