"Εάν βιώνεις το θάνατο διαρκώς, κάθε αυγή κι απόβραδο του βίου σου, είναι σαν να ‘σαι εσαεί νεκρός. Έτσι, αποκτάς εκείνη την αίσθηση ελευθερίας που σου επιτρέπει να πορεύεσαι το δρόμο του μπουσίντο και να εκπληρώνεις το καθήκον σου προς τον οίκο σ’ όλη σου τη ζωή, δίχως να σφάλλεις".

Το μπουσίντο- ο Δρόμος του Πολεμιστή- θεωρούνταν ανέκαθεν από τους Ιάπωνες ως μια αισθητική του ζειν, μια φιλοσοφία που προσεγγίζει τη ζωή και το θάνατο όχι ως απλό γίγνεσθαι αλλά ως τέχνη.

Η πλέον έγκυρη έκδοση του Χαγκακούρε στη σύγχρονη ιαπωνική γλώσσα είναι αυτή που περιλαμβάνεται στο έργο Nihon shiso taikei (Επιτομή της Ιαπωνικής Σκέψης, τόμ.26) και συνοδεύεται από τα σχόλια των Saiki Kazuma, Okayama Taiji και Sagara Toru.

Αυτή η έκδοση έχει χρησιμοποιηθεί για την προετοιμασία της παρούσας μετάφρασης. Το "ιστορικό" κείμενο που αποτέλεσε τη βάση για τη σύγχρονη, σχολιασμένη έκδοση είναι ένα σύγγραμμα που προέρχεται από την οικογένεια Μοτσίγκι Ναμπεσίμα και υπάρχει στη Βιβλιοθήκη της Ιαπωνικής Εθνοσυνέλευσης.