"Στον τόμο αυτό σκιαγραφούνται, στο μέτρο του δυνατού, τα ίχνη που ο Χριστός αποτύπωσε, υποδειγματικά και χάριν των ανθρώπων, στη Ζωδιακή Τροχιά, αν και ανεπιτυχώς σε πρώτη φάση, καθώς ο κορυφαίος διδάσκαλος προσέκρουσε στον "όχλο" και στη νοοτροπία του, με την απογοήτευση να κορυφώνεται στην κραυγή "ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη! Έως πότε έσομαι μεθ’ υμών; Έως πότε ανέξομαι υμών;"

Όμως, αν τότε μάταια ήχησε η "καινή εντολή", της Αγάπης, εν τούτοις αυτή, στο μεσοδιάστημα και μέχρι τις ημέρες μας, επενήργησε επωαστικά-επώδυνα, ώστε ο Χριστός, με την αναμενόμενη δεύτερη κάθοδό του στη Γη και μεταξύ των ανθρώπων: Πρώτον, θα ολοκληρώσει το Έργο που θεμελίωσε στη δύση του Αιώνος του Κριού και στην ανατολή εκείνου των Ιχθύων· δεύτερον, θα διαχωρίσει "τα πρόβατα από των ερίφων", απ’ τα οποία τα πρώτα ανήκουν στη σφαίρα επιρροής του Υδροχόου και τα δεύτερα σ’ εκείνη του Αιγόκερω..."