δεν έχετε διαβάσει τίποτα παρόμοιο.

Ένα εκδοτικο γεγονος που αφησε το στιγμα του την περασμενη δεκαετια(2008), είναι η εμφανιση του Καναδου Andrew Davidson στο παγκοσμιο λογοτεχνικο στερεωμα με ένα εργο,που δικαιως μπορει να χαρακτηριστει «εργο-σταθμος»,καθως διαθετει και το μεγαλειο και την πρωτοτυπια,για να το αξιζει!!

Προκειται για τα ΔΑΙΜΟΝΙΑ,βιβλιο που ελκει τον τον τιτλο του από τα τερατομορφα γλυπτα,τα οποια κοσμουσαν τις υδρορροες των Καθεδρικων Ναων. Στο βιβλιο θα γνωρισουμε τη δοξασια που γεννησε αυτην την αρχιτεκτονικη νοοτροπια, καθως και τη σημειολογια τους.(χαρακτηριστικο πασιγνωστο δειγμα τους, οι πετρινοι «συμπρωταγωνιστες» του Κουασιμοδου στο anime της Disney Notre Damme).

Θα αναρωτηθει ευλογα κανεις πώς είναι δυνατον να συσχετιστουν όλα αυτά με το βασικο πρωταγωνιστη του βιβλιου που είναι ενας νεαρος καλλονος- πρωταγωνιστης και παραγωγος αισθησιακων ταινιων στην μεγαλυτερη ανατροπη της ζωης του.

Ενω απολαμβανε μια ζωη μεσα στη χλιδη και τις σαρκικες απολαυσεις,ακολουθωντας το μοτο “sex drugs and rock and roll”, ο πορνοσταρ ηρωας μας πεφτει θυμα ενός τροχαιου ατυχηματος –με αποτελεσμα να υποστει εγκαυματα, που τον παραμορφωσαν φριχτα και τον οδηγησαν στην απωλεια του πεους του.

Οσο ακολουθει προγραμμα αποκαταστασης σε ένα υποδειγματικο νοσοκομειο, βιωνει βημα-βημα την αποσυνθεση του κορμιου και την παραιτηση από μια ζωη κατεστραμμενη, ωσπου εισβαλλει στη ζωη του η μυστηριωδης Μαριανε Εγκελε-τροφιμος της ψυχιατρικης πτερυγας του Νοσοκομειου, με διεγνωσμενη σχιζοφρενεια.

Η Μαριανε-διακεκριμενη γλυπτρια- τον πλαισιωνει με πρωτογνωρη στοργη και τρυφεροτητα και στηριζει την αποθεραπεια του.Παραλληλα,ισχυριζεται ότι αγαπιουνταν σε προηγουμενη ζωη, που χρονολογειται από τη Γερμανια του Μεσαιωνα, οπου εκεινη ηταν καλογρια – αντιγραφεας χειρογραφων κι εκεινος μισθοφορος που αυτή περιεθαλψε όταν εγκαυματιας κατεφυγε στο Μοναστηρι Εγκελθαλ.…

Καθ’ολη τη διαρκεια της θεραπειας αλλα και της εγκαταστασης του ηρωα στο καστρο-σπιτι της, η Μαριανε διαβαζει στον ηρωα χωρία της ΚΟΛΑΣΗΣ του Δαντη και του αφηγειται 4 ιστοριες οι οποιες γνωμονα εχουν την αγαπη ως δυναμη θυσιας. «Μια αριστοκρατισσα απαρνειται την ανεση της για έναν αγροτη». «Ενας Ιταλος μεταλλουργος καλειται να δειξει την αγαπη του κατω από τη σκια του ‘Μαυρου Θανατου’» «Μια Γιαπωνεζα υαλουργος πρεπει να διαλεξει αναμεσα στην αγαπη και τη σωτηρια της» «Κι ενας ομοφυλοφυλος Βικινγκ επιλεγει να προστατεψει την οικογενεια του αγαπημενου του,που μολις τον εχει αποπεμψει».

Μεσα από την προσωπικη του Κολαση με παραστατη το αγαπητικο παραδειγμα της Εγκελε, ο αλλωτε ηδονιστης ηρωας, αναβαπτιζεται, γνωριζοντας επιτελους την αγαπη ως παραχωρηση εαυτου. Ετσι αγγιζει την Ομορφια που ποτε δεν του προσεφερε η αισθητικη αρτιοτητα του σωματος του.

Η περιληπτικη αποτιμηση της ιστοριας προδιαγραφει ηδη ένα ενδιαφερον βιβλιο.Αυτο όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, μπροστα στην πολυεπιπεδη αναγνωστικη εμπειρια που αποτελουν τα αριστουργηματικα ΔΑΙΜΟΝΙΑ.

Ένα μυθιστορημα πολυδιαστατο, που συνδυαζει αριστοτεχνικα τη γοτθικη ατμοσφαιρα με το ιστορικο στοιχειο πανω σε ένα βαθυ φιλοσοφικο υποβαθρο, διαποτισμενο με ψηγματα φαντασιας.

Συλληψη ακρως πρωτοτυπη το σπονδυλωτο αυτό εργο συνενωνει το συναισθημα με τη λογικη,την αληθεια με το ονειρο. Ενα επιδεξιο κραμα ρομαντισμου και ρεαλισμου, που προσφερει υπερτατα μηνυματα γυρω από την αληθεια του Ανθρωπου και του Ερωτα ανυψωνοντας το ένα μεσα από το άλλο.Το μεγαλειο του Ανθρωπου αναδεικνυει τον ερωτα ως αντισταθμισμα στην κολαση και ο ερωτας ανυψωνει τον ανθρωπο ως το «θειο»..

Εργο εμβληματικο συμπλεκει ΜΟΝΑΔΙΚΑ τις αρχετυπικες εννοιες του Ερωτα,του Πονου και του Θανατου σε ένα «χορο» φρενηρη, σε ένα κοκτειλ «μεθυστικο»,που αναδεικνυει την Αληθεια της Αγαπης. Μια γοητευτικη Αλληγορια που συνδιαλεγεται ευθεως με την Κολαση του Δαντη, μεταφεροντας την σε διαφορετικες εποχες με απωτερο σκοπο την προσωπικη λυτρωση του καθενος, που περνα μεσα από αυτη.

Η ιστορια ξεκινα με την πιο παραστατικη και ζωηρη περιγραφη που μπορει να υπαρξει για μια τοσο φριχτη παραμορφωση κι ενώ προκειται για σκηνες αποτροπαιες, η μαεστρια του συγγραφεα τις απαλυνει μεσα από εναν τονο χιουμοριστικο,σχεδον σκιαιωδη,συμφυτο με το χαρακτηρα του ηρωα-αφηγητη,που αμβλυνει την τραγικοτητα των γεγονοτων…

Η πρωτοπροσωπη αφηγηση με πινελιες χιουμορ και με την επικληση στον αναγνωστη συνιστα ισχυρο επικοινωνιακο ατου του βιβλιου,αρπαζοντας τον αναγνωστη κατευθειαν στη δινη της πλοκης, με μια αμεσοτητα που δεν του επιτρεπει να νωσει «θεατης».Ετσι, καθιστα τον αναγνωστη κοινωνο της ιστοριας που πλεον αναγεται σε προσωπικο βιωμα του.Ενα βιωμα που μπορει να αγγιξει τον καθενα.

Μεσα από τις σελιδες του εργου, ο αναγνωστης θα απογειωθει από το κυνικο σημερα του Κερδους και της Τεχνολογικης Αναπτυξης, στη Γερμανια του Μεσαιωνα, τη Σκανδιναβια των Βικινγκς, την Κεντρικη Ευρωπη της Πανωλης,τη μυστηριακη Απω Ανατολη.

Κι όλα αυτά με μοναδικο οχημα την Αγαπη, η οποια είναι η μοναδικη δυναμη που μπορει να κοιτα τον Ηλιο και το Θανατο «καταματα».Η μοναδικη δυναμη που δινει κουραγιο στον «ποιητη» να καταδυθει στα βαθη της κολασης.

Η Αγαπη στα ΔΑΙΜΟΝΙΑ μεσα απο τις 4 ιστοριες διαιρειται στα 4 βασικα της συστατικα. «Η ιστορια της Αγροτισσας συμβολιζει την Πιστη, η ιστορια του Μεταλλουργου συμβολιζει την Υποστηριξη, η ιστορια της Γιαπωνεζας αντιστοιχει στην Αυταπαρνηση, η ιστορια του Βικινγκ διδασκει την Ανεξικακια.».Ολα εχουν κοινο παρανομαστη τη Θυσια.

Η Φωτια που στους Πυθαγορειους κ τον Ηρακλειτο συνιστα αρχη του Κοσμου είναι εδώ το κυριαρχο στοιχειο, που εξαγνιζει και καθαγιαζει εν τελει.

Στον Αντιποδα είναι ο Παγος,που κι εκεινος «καιει».Στοιχεια ανυπερβλητα που μονο η Αγαπη μπορει να «διαπερασει»μεσα από το μαρτυριο.

Ανατεμνοντας την Αγαπη τα ΔΑΙΜΟΝΙΑ κατορθωνουν να να θεσουν την προκληση της στο σημερινο ανθρωπο του Ευδαιμονισμου που πειστικα αντιπροσωπευει ο πρωταγωνιστης.

Ενας πρωταγωνιστης επιτηδες ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ,για να ταυτιστει με καθεναν από εμας.

Η κοσμοθεωρια του ηρωα, λοιπον, είναι η επιτομη του κυνισμου.

Υλιστης, αυταρεσκος καιροσκοπος–χωρις συναισθημα, αφού ετσι εμαθε να επιβιωνει-παραδομενος στην κοκαινη, αφού ετσι εμαθε να απολαμβανει…

Το σκοταδι της ψυχης του ερχεται σε τελεια αντιθεση με την αψεγαδιαστη αρρενωπη ομορφια του, που του ανοιγει ολες τις πορτες του πλουτου και της αποδοχης, αλλα τον εγκλωβιζει σε μια θνησιγενη ψευδαισθηση ευδαιμονιας όπως η Λιμνη το μυθικο Ναρκισσο.

Η παραμορφωση του ηρωα ερχεται να του στερησει το μοναδικο διαυλο επικοινωνιας που ανεπτυξε με τους γυρω -το κάλλος.Η πλεον τερατωδης οψη του ηρωα μας τον απογυμνωνει από κάθε αλλοθι και τον φερνει αντιμετωπο με την αληθεια της αδειας του ψυχης.Ακριβως όπως το πασιγνωστο Πορτρετο παραμορφωνοταν συνεχως,αντανακλώντας την ασχημια της Ψυχης του αγεραστου Ντοριαν Γκρευ καθως αυτος διαφθειροταν ολοενα -ετσι κι η σωματικη παραμορφωση στα ΔΑΙΜΟΝΙΑ εγινε μια απροσχηματιστη αντανακλαση της φριχτης ψυχης του ηρωα,που δεν ειχε μαθει να δινεται.

Ο ηρωας για πρωτη φορα θα συνειδητοποιησει ότι η ασχημια του δεν εχει σχεση με τα εγκαυματα του,αλλα με τον Ατομισμο του…

Χωρις το ωραιο σωμα να τον κρυβει- μεσα σε τρομακτικους πονους- ο ηρωας γνωριζει το Φως στη Στοργη της Μαριαννε και στην αγαπη των Φιλων και καταδυεται με «φαρο»αυτό στα ερεβη της ψυχης του-για να αντιμετωπισει τους δαιμονες της,χωρις παραπλανητικους αντικατοπτρισμους.Αυτη είναι η προσωπικη του δαντικη«Καθοδος» κι η «Βεατρικη» του δεν είναι παρα η Ψυχη του εν τελει.Να τη βρει για να την Προσφερει Ακεραιη σε οσους αγαπα…

Κατι που με μαγεψε σε αυτό το βιβλιο είναι ο τροπος που αναδεικνυει το Μαρτυριο του Κορμιου, το οποιο περιγραφει διεισδυτικα, χωρις ταμπου,μελοδραματισμους η εξωραισμους,πλαισιωνοντας το με αγαπη διαμεσου των κεντρικων ηρωων.Με αυτόν τον τροπο,το εργο καταφασκει το Ανθρωπινο Σωμα σε ολη του την αθλιοτητα κι όχι ωραιοποιημενο,αρα Αγαπα τον Ανθρωπο ολιστικα κι όχι δυιστικα.

Να σημειωσω τελος πως αν και το βιβλιο ενεχει μια μεταφυσικη χροια,αυτή είναι διφορουμενη κι επιδεχεται και ορθολογιστικης/ιατρικης ερμηνειας,στοιχειο που εκαμψε κάθε μου αντισταση..

Με μια φραση τα ΔΑΙΜΟΝΙΑ είναι ένα βελος που διατρεχει το χωρο και το χρονο, βαμμενο από το Αιμα της Οδυνης με στοχο την Καθαρση της Ψυχης.Αφηστε το να προσγειωθει στη βιβλιοθηκη σας και θα βγειτε πνευματικα πλουσιοι-σε γνωσεις,συναισθηματα, προβληματισμους.

Δεν εχετε διαβασει κατι τοσο ιδιοτυπα γοητευτικο –ποτε ξανα!! Απο τα πιο ξεχωριστα βιβλια της 20ετιας!!!

Οφειλω να εξαρω τις εκδοσεις ΤΟΠΟΣ για την εξαιρετικη δουλεια στη μεταφραση, το απολαυστικα μεγαλο σχημα και τις υπεροχες χοντρες σελιδες με την ευχαριστη γραμματοσειρα.

Μην το χασετε ειδικα αυτην την εποχη που η ΠΟΛΙΤΕΙΑ το προσφερει με μολις 8 ευρω!!!