Οι απολαύσεις των ζώων είναι το πρώτο βιβλίο που εστιάζει σε νέα αδιάσειστα στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία τα ζώα, όπως εξάλλου και οι άνθρωποι, διασκεδάζουν. Απομυθοποιεί τη λαϊκή αντίληψη ότι για τα περισσότερα η ζωή είναι ένας διαρκής και αδυσώπητος αγώνας επιβίωσης. Απεναντίας, προτείνει μία νέα θεώρηση, ότι πλάσματα, όπως τα πουλιά, οι νυχτερίδες και οι μπαμπουίνοι μπορεί να νιώθουν καλά χάρη στο παιχνίδι, το σεξ, την επαφή, την τροφή, την προσμονή και την άνεση.

Και μεθούν και παίζουν και κάνουν έρωτα. Γιατί έτσι τους αρέσει. Δεν μιλάμε για τους ανθρώπους, αλλά για τα ζώα, μικρά και μεγάλα, όπως τα είδε ο διακεκριμένος ερευνητής της συμπεριφοράς των ζώων Τζόναθαν Μπάλκομπ. Ο βιολόγος εξετάζει τις ομοιότητες ανάμεσα στους ανθρώπους και τα ζώα από μια ασυνήθιστη μεριά: πώς γλεντάνε τη ζωή τους τα διάφορα είδη. Και δίνει χιλιάδες παραδείγματα ζώων τα οποία νιώθουν συναισθήματα που μοιάζουν με τα ανθρώπινα, όπως η ευτυχία - κάτι που άλλωστε το είχαν παρατηρήσει και πεφωτισμένοι της επιστήμης της Βιολογίας όπως ο Δαρβίνος.

[...] Ο Μπάλκομπ δείχνει πως, όπως οι άνθρωποι, πολλά ζώα νιώθουν και αυτά χαρά, ευτυχία, νοσταλγία, πλήξη και αγάπη -κάτι που ασφαλώς δεν είναι άγνωστο σε όσους έχουν σκύλο ή γάτα. Οι ασβοί, οι πίθηκοι και τα αιλουροειδή επιζητούν τη σωματική επαφή. Οι τάρανδοι τρώνε παραισθησιογόνα μανιτάρια έτσι για το κέφι τους και όχι τόσο για να τραφούν.

[...] Πολλά άλλα ζωικά είδη κάνουν έρωτα για το κέφι τους, αυνανίζονται ή έχουν ομοφυλοφιλικές επαφές. Περισσότερα από 300 είδη σπονδυλωτών επιδίδονται σε ομοφυλοφιλικές δραστηριότητες (καμηλοπαρδάλεις, γλάροι, μπονόμπο), ενώ άλλα είδη ενδίδουν συχνά στην αυτοερωτική ικανοποίηση (νυχτερίδες, τρωκτικά). Όμως, αν τα ζώα είναι σε θέση να νιώθουν πόνο και ηδονή, τότε αξίζουν μια πιο "ανθρώπινη" συμπεριφορά εκ μέρους μας.

(Ρούσσος Βρανάς, "Τα Νέα")