[...] Ο Γιώργος Σαράντης υπήρξε πρωτοποριακός ποιητής, διυλίζοντας τα ποιητικά ρεύματα της εποχής του, λάτρης της "poesie pure" κατά τον Βαλερύ, και σαφώς ένας από τους κυριότερους -έστω περιθωριακούς- εκπροσώπους της ηλικιακής ομάδας που έδρασε από τα μέσα της δεκαετίας του \'30 και στο εξής. Ανακαλώντας εδώ τον Ιταλό φιλόσοφο Τζιοβάνι Τζεντίλε, όπου "κάθε ιστορία είναι σύγχρονη ιστορία", μπορεί ανεπιφύλακτα να ειπωθεί, σε ό,τι αφορά την περίπτωση του Έλληνα ποιητή, ότι κάθε ποίημά του παραμένει σύγχρονο. Με λέξεις-σύμβολα, λέξεις-μελωδίες, λέξεις-εικόνες: ύπνος, ουρανός, πουλιά, γυναίκα, θάλασσα, μοναξιά. Λέξεις που εκφράζουν το ανικανοποίητο της ψυχής, τη μεταμόρφωση του φθαρτού σε αιώνιο, την αγαλλίαση της φιλίας, της αγάπης και της χαράς. Λέξεις για τον συγκαιρινό αναγνώστη, για τον σημερινό αναγνώστη.

Βασίλης Ρούβαλης
Φεβρουάριος 2003