Η πρώτη ποιητική συλλογή του Τάσου Σαγρή είναι μια περιπλάνηση στις χιλιάδες παράξενες ερωτικές ιστορίες που διαδραματίζονται σε μια εποχή απομόνωσης, στις σχέσεις που δημιουργούνται και διαλύονται υπό την επιρροή του κυρίαρχου και γενικευμένου ατομικισμού... Ξεκινάει από το τέλος μιας σχέσης και τελειώνει πολλά χρόνια μετά, όταν τίποτα πλέον δεν έχει μείνει ίδιο... Είναι μια έξοδος κινδύνου, μια ψυχική ερωτική περιπέτεια, ένα εσωτερικό ταξίδι αυτοκάθαρσης και μια ανέλπιδη προσπάθεια για να δοθούν απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα που πάντα θα συνεχίσουν να μένουν ανοιχτά μέσα μας "σαν μια πληγή που κοιτάζει τον ορίζοντα".
Είναι μια αναφορά στους ανθρώπους που συναντιούνται και χάνονται στους απέραντους μητροπολιτικούς δρόμους, καθώς όλα αλλάζουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα γύρω τους, καθώς η Γη καταστρέφεται και η ποιητικότητα της ζωής εκμηδενίζεται από τα υπό-προϊόντα και τις πιθανές επιλογές ενός πολιτισμού ενοχικού μα συνάμα εκδικητικού. Ενός πολιτισμού που καθορίζει τα βιώματα και τις διαδρομές των ερωτικών πράξεων οι οποίες τελικά μένουν ανολοκλήρωτες από φόβο, από εξάντληση ή ίσως τελικά από αδιαφορία. Mε το βιβλίο "Για την ανθρώπινη αγάπη στις δυτικές μητροπόλεις" ο ποιητής αναρωτιέται για τον ρομαντισμό σε μια εποχή κυνισμού· την αγάπη στην εποχή της κατανάλωσης· το σεξ στην εποχή της διαφήμισης· την φιλία σε συνθήκες ρουτίνας και για όλα τα όνειρα που έμειναν μισά καθώς μετατραπήκαν σε καριέρα.
"Οι ήρωες μιας εποχής χωρίς ήρωες είναι αυτοί που κατάφεραν να ερωτευθούν και κατάφεραν να μείνουν ερωτευμένοι".