Τα σχολικά βιβλία παρουσιάζουν το θέμα με τον πιο απλό τρόπο. Τα βουνά, λένε είναι πτυχές που προκαλούνται από την ανύψωση του εξωτερικού φλοιού της γης. Φτωχός ορισμός. Η απεριόριστη ποικιλία του κατακόρυφου τοπίου -οβελίσκοι, πύργοι, πυραμίδες, θόλοι, μικροί και μεγάλοι τοίχοι, κολώνες, γωνίες και κορυφές- οδηγούσε από την αρχαιότητα τον άνθρωπο στην αναζήτηση εξηγήσεων για αυτές τις μυστηριώδεις παρουσίες που ξεχωρίζουν στον ορίζοντα. Για χιλιάδες χρόνια, οι ψηλές κορυφές του πλανήτη υπήρξαν τα εφαλτήρια της φαντασίας των κατοίκων των πεδινών περιοχών. Το καταφύγιο του μυαλού και της ψυχής τους. Σύμβολα του υπερφυσικού, το κατάλληλο σημείο για ονειροπολήσεις και αλληγορίες για κάθε είδους ακατανότητα γεγονότα. Στη σύγχρονη εποχή, η ασταμάτητη τάση του ανθρώπινου πνεύματος να επιμένει να ανακαλύψει το άγνωστο με γνώμονα τις γνώσεις του, έχει δημιουργήσει την επιτακτική ανάγκη της εξερεύνησης κάθε γωνιάς της γης. Φυσιογνώστες, επιστήμονες, ταξιδιώτες, ορειβάτες και πεζοπόροι έχουν σκαρφαλώσει σε αναρίθμητες κορυφές, από τις οποίες ξεπροβάλλουν κοιλάδες, παγετώνες, χαράδρες και ρεματιές. Έχουν δώσει όνομα στο υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένα τα βουνά, έχουν αξιολογήσει τις μορφολογίες που φαινομενικά στερούνται οποιασδήποτε σπουδαιότητας στα χαρτιά και έχουν καταγράψει τα είδη των φυτών που ζουν στις απότομες πλαγιές. Ο πολιτισμός έχει καταστρέψει τους ευφάνταστους προεπιστημονικούς μύθους και έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα και θεωρίες. Ωστόσο, παρασυρμένοι από την ξαφνική έξαρση της φαντασίας που οι φωτογραφίες αυτού του βιβλίου αφήνουν να καλπάσει, είναι δύσκολο να δούμε τα βουνά σαν απλά μνημεία, φτιαγμένα από πέτρα, χιόνι και πάγο. Το χρώμα επικρατεί παντού πάνω τους. Σε κάθε απόχρωση, χρωματικό τόνο και χροιά. Κηλίδες χρώματος, στίγματα και πινελιές συνδυάζονται στη χρωματική σύνθεση του τοπίου. [...]

(από την εισαγωγή του βιβλίου)