Η σημερινή κοινωνία μας δε διαφέρει σε τίποτα από μια στάνη ή ένα στάβλο, εκτός ίσως από την καθιαριότητα - η στάνη και ο στάβλος είναι γενικά πιο καθαρά. Αλλά ο Αυγείας πέθανε, ο Ηρακλής πέθανε, και εμείς- τι κάνουμε; Ναι, τι κάνουμε όταν οι τσοπάνηδες και οι κτηνοτρόφοι τούτης της Γης μας προσκαλούν διαρκώς και με τα ανάλογα γλυκερά χαμόγελα για μια περιποιημένη φιλοξενία στο σφαγείο τους; Μερικοί από μας -οι πολλοί- απαντούμε μ’ ένα υποταγμένο "μπεεε". Μερικοί από μας -οι λίγοι- απαντούμε μ’ ένα ανυπότακτο "μπααα". Προς τα πού, λοιπόν, μπορεί να βαδίζει άραγε η κοινωνία μας; Πώς θα είναι αύριο; Τι κοινωνίες μας επιφυλάσσει το μέλλον; Θα επικρατήσουν τα "μπε" ή τα "μπα"; Με τα ερωτήματα αυτά καταπιάνεται αυτή η ανθολογία. Αλλά, η επιστημονική φαντασία δεν προφητεύει απλώς προειδοποιεί για τις πιθανές μελλοντικές επιπτώσεις των σημερινών επιλογών. Και, στο κάτω-κάτω, εκτός από τα υποταγμένα "μπεεε" και τα ανυπότακτα "μπααα", υπάρχουν και τα μακρινά και άκρως σαρκαστικά "ουουουου"κάτω από το φεγγάρι...για να μην πούμε και για ένα σαδιστικά χαιρέκακο "χε χε χε" από τη μεριά εκείνου που επέλεξε τα διηγήματα αυτής της ανθολογίας! Έτσι...μπεεε + μπααα + ουουου = χεν.

Η ανθολογία περιέχει τα εξής διηγήματα: "Να τον λες κύριο" (Γκόρντον Ρ. Ντίκσον), "Υπερδόμηση" (Τζέημς Γκ. Μπάλλαρντ), "Εμείς οι αγορασμένοι άνθρωποι" (Φρέντερικ Πολ), "Ψυχοναρκοπέδιο" (Φρανκ Χέρμπερτ), "Η δοκιμασία" (Κιτ Ρηντ).