Όταν ο στόχος είναι η κορυφή, κανένας δεν έχει μάτια για να δει το βουνό σαν κάτι παραπάνω από ένα απλό δρόμο για το στόχο. Και όμως, η κορυφή, με όλη τη μεγαλειώδη αίσθηση της κατάκτησης και με το θαυμαστό πανόραμα του κόσμου που προσφέρει από εκεί ψηλά, δεν είναι παρά η τελική άκρη της πελώριας και φοβερής μάζας του βουνού που απλώνεται από κάτω. Ακόμη και όταν λέμε ότι ο δρόμος προς τις κορυφές αξίζει περισσότερο κι από την κατάκτησή τους -πράγμα που είναι αλήθεια- ναι, ακόμη και τότε, αφήνουμε στο περιθώριο της σκέψης μας αυτό το ίδιο το βουνό. Αλλά το βουνό είναι σχεδόν το παν, κάτι πολύ πιο μεγάλο και δυνατό και από το δρόμο και από την κορυφή. Χωρίς αυτό δεν θα υπήρχε ούτε δρόμος ούτε κορυφή. Έτσι, αυτό το ίδιο το βουνό θα γίνει τώρα για μας το σύμβολο μιας αληθινά μυστικής και απαγορευμένης γνώσης. Ένα βασικό κλειδί.