Δεν έχω ξαναδεί πιο χορταστική συλλογή διηγημάτων! Η συγγραφέας μας μεταφέρει εικόνες και φωτογραφίες της δικής της οικογένειας αλλά και ιστορίες άλλων ανθρώπων ή και δικές της, φανταστικές ιστορίες, όλα σε ένα αρμονικό σύνολο, άλλα πιο εκτενή άλλα πιο συνοπτικά. Ένα μαγικό ταξίδι στην Πόλη και στην Ελλάδα των απελαθέντων με τη δυνατή, ονειρική, τρυφερή πένα της συγγραφέως. Καθημερινές στιγμές στην Πόλη, πώς μεγάλωσε η συγγραφέας, ποια τα βιώματά της, ποιες οι αναμνήσεις της, ποια η οικογένειά της αλλά και το περιβάλλον στο οποίο ανατράφηκε, όλα αναπαριστούν μια τοιχογραφία χαμένη πια από το 1964 και δώθε. Ένα σημαντικό ντοκουμέντο για την καθημερινή ζωή των Ρωμιών της Πόλης (θέατρο, σχολείο, ρούχα, περίπατοι, ταξίδια, εκπαίδευση) και ένα στιβαρό, γερό ύφος που θες να διαβάσεις κι άλλο κείμενο, να μην αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου. Συναισθήματα ανάκατα, από χαρά μέχρι λύπη, από ελπίδα μέχρι απογοήτευση, από όνειρο μέχρι εφιάλτη. Γλώσσα με ντοπιολαλιά αλλά και σύγχρονη, με ιδιωματισμούς και καθημερινό λεξιλόγιο, όλα στην ίδια συλλογή. Τα κείμενα συμπληρώνουν φωτογραφίες από το προσωπικό ημερολόγιο της συγγραφέως, οπότε έχουμε και μπροστά στα μάτια μας την ευτυχισμένη ζωή σε μια πρωτεύουσα ξένη πια, περιδιάβαση σε έναν κόσμο που ανήκει οριστικά στο παρελθόν. Μία από τις ωραιότερες συλλογές διηγημάτων που έχω διαβάσει. Ελπίζω η συγγραφέας σύντομα να δοκιμαστεί στο χώρο του μυθιστορήματος.