Ο Ροβήρος Μανθούλης εξετάζει διεξοδικά ένα θέμα που υπάρχει στον ημερήσιο Τύπο στα Μ.Μ.Ε. με εικόνες, καταστροφές και αίματα από την Μέση Ανατολή. Οι Παλαιστίνιοι, οι Ισραηλινοί, με κάθε λεπτομέρεια, όλα τα γεγονότα όπως ιστορικά έχουν καταγραφεί, από τον συγγραφέα αυτού του βιβλίου, από το 1948, έτος ιδρύσεως του κράτους του Ισραήλ, μέχρι σήμερα.

Τα κεφάλαια του βιβλίου- με υποδιαιρέσεις- είναι τα εξής: "Το δίκαιον του ισχυροτέρου", "Υστερόγραφο" (του Λιβάνου), "Λίβανος: Κοινή γνώμη", "Μια εβραϊκή συζήτηση για το Ισραήλ", "Data, Οι πρωθυπουργοί του Ισραήλ (1948-2006)" και "Μέση Ανατολή. Χρονολόγιο γεγονότων της σιωνιστικής περιόδου".

"Το βιβλίο μου, πριν εκδοθεί", γράφει ο Ροβήρος Μανθούλης, "το έδειξα πρώτα σε τρεις Εβραίους φίλους μου, με τον κίνδυνο να τους χάσω. Ο πρώτος απόρησε που έγινα ξαφνικά... αντισημίτης και αραβόφιλος. Ο δεύτερος είπε μόνο: "Κι έτσι να είναι, η δημοκρατικότερη χώρα στον κόσμο, πάντως, είναι το Ισραήλ". Ο τρίτος μου ομολόγησε ότι από καιρό ήθελε να γίνει μέλος της εβραϊκής αντισιωνιστικής οργάνωσης Νατουρέι Κάρτα και τώρα αποφάσισε να το κάνει. Αντισημίτης δεν είμαι. Αν ήμουν, θα ήταν λίαν οξύμωρο να είμαι ταυτόχρονα φιλοάραβας, όταν ξέρουμε ότι οι περισσότεροι σημίτες στη γη είναι... Άραβες. Το Ισραήλ είναι πράγματι δημοκρατικό, με πρότυπο την Αμερική, μόνο που διέρχεται κι αυτό μια μακρά μακαρθική περίοδο στο εσωτερικό και συμπεριφέρεται στις μειονότητες, εντός και εκτός του, το ίδιο αυταρχικά όσο και ο προστάτης του".