Ο Όσιπ Μαντελστάμ, γεννημένος στη Ρίγα της Λετονίας το 1891, έτος μετέωρο, όπως λέει σε ένα από τα σημαντικότερα ποιήματά του, από πατέρα γερμανοεβραϊκής καταγωγής και μητέρα ρωσικής, θα ζήσει την παιδική του ηλικία στην προεπαναστατική Πετρούπολη -όπου θα φοιτήσει στην προνομιούχα σχολή Τένισεφ- περνώντας τα καλοκαίρια στο τσαρικό θέρετρο Πάβλοφσκ. Από κει, στο Παρίσι και στη Χαϊδελβέργη για σπουδές, έπειτα στο Πανεπιστήμιο της Πετρούπολης, οπότε κι αρχίζουν οι γύροι της φωτιάς -η ποίηση, οι πρώτοι κύκλοι δίπλα στους συμβολιστές μες στη φλογισμένη κοινωνική ατμόσφαιρα μεταξύ 1905 και 1917.

Έκτοτε, θα περάσει από τον συμβολισμό στον ακμεϊσμό, κερδίζοντας την εκτίμηση και τη φιλία της Άννας Αχμάτοβα (τον θεωρούσε από τους καλύτερους ρώσους ποιητές), αλλά και θα βρεθεί στη δίνη της εποχής, καθώς το Σινάφι των ομοτέχνων του δεν άντεχε μάλλον το γεγονός ότι περπατούσε υπέρ το δέον ευθυτενής.

Το βιβλίο παρακολουθεί τη δημιουργική εξέλιξη και ανθολογεί 46 από τα αριστοτεχνικά ποιήματα του Μαντελστάμ, που έφυγε από τη ζωή νέος σ\' ένα στρατόπεδο στο Βλαδιβοστόκ, παρουσιάζοντας την περίπτωση μιας τραγικής ιδιοφυΐας για τα ρωσικά γράμματα.