Δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι για να πληγώσει ένας συγγραφέας κάποιον άλλο συγγραφέα. Ακόμη και αν ο κόσμος της λογοτεχνίας ήταν τόσο διεφθαρμένος όσο θα ήθελαν ορισμένοι, ένας συγγραφέας δεν μπορεί να κάνει σοβαρή ζημιά σε κάποιον αντίπαλό του. Αυτό είναι το δυσάρεστο συμπέρασμα στο οποίο φτάνει ο Ρίτσαρντ Ταλ, ένας αποτυχημένος συγγραφέας, όταν συλλογίζεται την ενοχλητική επιτυχία του καλύτερου φίλου (και χειρότερου εχθρού) του, του Γκουίν Μπάρρυ. Μια αρνητική κριτική, μια χυδαία παρουσίαση; Κάτι τέτοιο μπορεί να πονούσε τον Γκουίν Μπάρρυ, αλλά δε θα το πλήγωνε. Έτσι, ο Ρίτσαρντ Ταλ αναγκάζεται να στραφεί αλλού, στα όπλα του έξω κόσμου -αποπλανήσεις και δαιμόνια, φάρσες, πνευματικά παιχνίδια, παγίδες, σαμποτάζ- ώσπου τελικά βρίσκει αυτό που έψαχνε: έναν πραγματικό επαγγελματία, κάποιον που πληγώνει κόσμο για το χρήμα.