"Όταν βρεις τον Χριστό, σου αρκεί, δεν θέλεις τίποτ\' άλλο, ησυχάζεις. Γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Όπου υπάρχει η αγάπη στο Χριστό, εξαφανίζεται η μοναξιά. Είσαι ειρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Ούτε μελαγχολία, ούτε πίεση, ούτε άγχος, ούτε κατήφεια... Όποιος αγαπάει τον Χριστό και τους συνανθρώπους του, αυτός ζει την ζωή... Όταν έλθει ο Χριστός στην καρδιά, η ζωή αλλάζει. Ο Χριστός είναι το παν. Όποιος ζει μέσα του τον Χριστό, ζει πράγματα άγια και ιερά. Ζει εν αγαλλιάσει... Κυριαρχεί ο Χριστός και η λαχτάρα του ανεσπέρου φωτός.
Αυτά είναι αλήθεια. Τα έχουνε ζήσει άνθρωποι, ασκητές στο Άγιον Όρος. Συνεχώς με λαχτάρα ψιθυρίζουν την ευχή: "Κύριε Ιησού Χριστέ...".

Γέρων Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης (+ 1991)

Γι\' αυτούς τους ασκητές και ιδιαίτερα για εκείνες τις αγιασμένες μορφές, που έζησαν στην αγιορειτική Σκήτη των Καυσοκαλυβίων, μιλάει το βιβλίο αυτό. Είναι ένα πνευματικό οδοιπορικό στα φωτεινά μονοπάτια της αγιότητας και της αναζήτησης της κατά Θεόν ευτυχίας, που θα κάνει με το ξεφύλλισμά του ο σύγχρονος αναζητητής της αλήθειας.
Από τον όσιο Μάξιμο τον Καυσοκαλύβη, τον μεγάλο αυτόν ησυχαστή του 14ου αιώνα μέχρι και τον σύγχρονό μας γέροντα Πορφύριο, μια χρυσή αδιάκοπη αλυσίδα μεγάλων οσίων και ενάρετων γερόντων ύφαναν το περιούσιο εργόχειρο της ψυχής τους στα ερημικά αλλά πάντερπνα Καυσοκαλύβια.