Ο ασθενής, ιδιαίτερα ο πάσχων από νεοπλασματική νόσο, σε μια ιδανική και ανθρωπιστική κοινωνία, θα ανέμενε την αυθόρμητη και αμέριστη συμπαράσταση υπηρεσιών και συνανθρώπων, ώστε να αξιοποιήσει κάθε θεραπευτική δυνατότητα. Δυστυχώς, η πραγματικότητα απέχει πολύ από ένα τέτοιο ανθρωπιστικό όραμα. Συχνά, ο ίδιος και οι οικείοι του αναγκάζονται να εξαντλούν τις δυνάμεις τους στην προσπάθεια να τους αναγνωριστούν εύλογα αιτήματα, όπως η προσοχή του συστήματος υγείας και η στοιχειώδης υποστήριξη. Επιδιώκοντας να βοηθήσουν όσους βρίσκονται σε μια τέτοια θέση, οι δικηγόροι Ν. Κεράνης και Α.Γ. Ρηγάτου διερευνούν τη νομική πλευρά του ζητήματος και καταγράφουν τα συμπεράσματά τους στο βιβλίο "Τα δικαιώματα των καρκινοπαθών: Η νομική διάσταση του προβλήματος", που κυκλοφορεί από τις "Ιατρικές Εκδόσεις Βήτα".

Το υλικό του βιβλίου προέκυψε από εισήγηση των συγγραφέων στο 9ο Συνέδριο της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Ογκολογίας. Όπως διαπιστώνουν στο πρώτο μέρος του βιβλίου, o καρκινοπαθής χρήζει ειδικής προστασίας από τον νόμο λόγω της ιδιαιτερότητας της νόσου. Παρόλα αυτά η ελληνική νομοθεσία δεν έχει προβλέψει ειδικά, παρά μόνον σε λίγες εξειδικευμένες διατάξεις εργασιακής, υπαλληλικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας συγκεκριμένων κλάδων που παρατίθενται στο δεύτερο μέρος του βιβλίου (παράθεση νομοθεσίας και νομολογίας).
Έτσι, για την θεμελίωση του ειδικού δικαιώματος του καρκινοπαθούς οι συγγραφείς βασίζονται σε γενικές διατάξεις του Συντάγματος, του Αστικού Κώδικα και σε διατάξεις νόμων, κωδίκων δεοντολογίας και υπουργικών αποφάσεων που αφορούν το σύνολο των ασθενών. Και οι διατάξεις αυτές παρατίθενται στο δεύτερο μέρος του βιβλίου. Επίσης,οι συγγραφείς εξετάζουν το περιεχόμενο του ειδικού αυτού δικαιώματος, τους δικαιούχους (καρκινοπαθής, οικογένεια) και τους υπόχρεους (γιατρός κ.λπ. προσωπικό, νοσοκομείο, κλινική, πολιτεία). Στα πλαίσια αυτά παραθέτουν στο δεύτερο μέρος, πέραν της νομοθεσίας, τέσσερις χαρακτηριστικές αποφάσεις της νομολογίας των Ελληνικών δικαστηρίων, από τις οποίες μπορεί να συνάγει κανείς τους υπεύθυνους και την έκταση της ευθύνης τους σε περίπτωση που θιγούν δικαιώματα των ασθενών. Τέλος, ιδιαίτερο κεφάλαιο αφιερώνεται στην δυνατότητα ατομικής προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Λιτό και περιεκτικό, το βιβλίο καλύπτει επαρκώς το αντικείμενο σε ότι αφορά την ελληνική νομολογία, ενώ τοποθετείται σαφώς υπέρ της ανθρωπιστικής αντίληψης, προτείνοντας θέσεις και ερμηνείες που θα βαρύνουν στην πλευρά του ασθενούς.

Χρήσιμη πηγή πληροφοριών για κάθε ασθενή που θα βρεθεί σε δύσκολη θέση, το βιβλίο αυτό προσφέρεται και ως ενημερωτικό υλικό για λειτουργούς της υγείας. Ταυτόχρονα αποτελεί μια εξαιρετική πηγή προβληματισμού και έμπνευσης για παραπέρα νομική έρευνα, ακόμα και για πρωτοβουλίες συμπλήρωσης της υπάρχουσας νομοθεσίας.