"Η Άσσια ήταν η πραγματική μου σύζυγος και η καλύτερη φίλη που είχα ποτέ" έγραψε συντετριμμένος ο Τεντ Χιουζ έπειτα από την αυτοκτονία της Άσσια Ουέβιλ και της τετράχρονης κόρης τους στο διαμέρισμά τους στο Λονδίνο, τον Μάρτιο του 1969. Η απώλεια ήταν διπλά τραγική, αφού η Άσσια είχε επιλέξει να φύγει από τη ζωή όπως και η Σύλβια Πλαθ: ανοίγοντας το γκάζι και εισπνέοντας τις αναθυμιάσεις. Η μόνη διαφορά ήταν ότι η Άσσια πήρε μαζί της στο θάνατο και τον καρπό του δεσμού της με τον ποιητή, την τετράχρονη κόρη τους.

"Ντίβα, "διαβολογυναίκα", "ξελογιάστρα", "μούσα": η εκπάγλου ωραιότητας Άσσια Ουέβιλ προκάλεσε αυτούς και άλλους τόσους χαρακτηρισμούς στη σύντομη αλλά πολυτάραχη ζωή της. Ωστόσο, το πεπρωμένο της, που θα την οδηγούσε σε τρεις γάμους και σε μια αδιάκοπη περιπλάνηση από το ζοφερό προπολεμικό Βερολίνο στην ταραγμένη Παλαιστίνη και από εκεί στο "εύθυμο" Λονδίνο της δεκαετίας του \'50, μάλλον δικαιώνει, καλύτερα από κάθε άλλον, το χαρακτηρισμό που αναγράφηκε στον τάφο της: "Εδώ αναπαύεται μια ερωμένη του παραλόγου και μια εξόριστη".

Η αφήγηση της περίπλοκης σχέσης της Σύλβιας Πλαθ και του Τεντ Χιουζ -του πιο διάσημου ζευγαριού ποιητών του 20ού αιώνα- κατά κανόνα αποδίδει τις ευθύνες για την τραγική αποτυχία του γάμου τους πότε στη μία πλευρά και πότε στην άλλη. Όμως, για τέσσερις και πλέον δεκαετίες, παραλείπεται η τρίτη διάσταση αυτής της αποτυχίας, εξίσου σημαντική και συναρπαστική: η παρουσία της τραγικής ερωμένης του Τεντ Χιουζ, Άσσια Ουέβιλ.

Το βιβλίο αυτό είναι η πρώτη βιογραφία της Άσσια Ουέβιλ. Παρακολουθώντας το ταξίδι που διαμόρφωσε τη ζωή της, οι συγγραφείς ρίχνουν ταυτόχρονα νέο φως στο γάμο Πλαθ και Χιουζ. Όμως, επίκεντρο του βιβλίου είναι η σύνθετη και αντιφατική ιστορία της, Άσσια, που ταλαντεύτηκε αναπόδραστα ανάμεσα στη μοιραία έλξη και την έμμονη αγάπη, την πίστη και την προδοσία, τη σκληρότητα και τη στοργή, την εξάρτηση και την εξέγερση, το φθόνο και την αυτοθυσία.

Οι δύο δημοσιογράφοι ερεύνησαν τη ζωή της Άσσια Ουέβιλ για περισσότερο από δεκαπέντε χρόνια, φέρνοντας στο φως προσωπικά αρχεία, τα ημερολόγια και την αλληλογραφία της, και συζητώντας με όλους τους μάρτυρες-κλειδιά, πολλοί από τους οποίους μιλούν εδώ για πρώτη φορά.