O Δημήτρης Κούκος είναι ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της γενιάς του. \'Εχει κατορθώσει στο πλαίσιο της αφαίρεσης να θεσπίσει έναν τρόπο έκφρασης τελείως προσωπικό. Καθώς χειρίζεται μ\' έναν ποιητικό και χαρισματικό τρόπο το χρώμα υποβάλλει πολυσήμαντες αναγνώσεις μέσα από το κάθε έργο. Χάρη στην αίσθηση που έχει ο καλλιτέχνης για το χρώμα και τον ρυθμό μέσ\' από τον οποίο το πλάθει, ο κάθε βράχος δείχνει ανάλαφρος, κάθε αναφορά σε δέντρο υποβάλλει σε ολόκληρη την βλάστηση ενός τοπίου και το όποιο οικοδόμημα, μας μεταδίδει τον σφυγμό και τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά ενός ολόκληρου περιβάλλοντος ή χώρου.

Αυτή, ακριβώς η αισθησιακή υφή του χρώματος στα έργα του είναι εκείνη που ενισχύει τους υπαινικτικούς συνειρμούς με τη λυρική αφαίρεση καθώς τα διαφοροποιεί από τις επιθετικές, χειρονομιακές επεμβάσεις του αφηρημένου εξπρεσσιονισμού.

Βιώνοντας "οργανικά" τα ερεθίσματα του με έναν άμεσο, αυθεντικό τρόπο, μας μεταδίδει κάτι το ουσιαστικό από τον ίδιο τον παλμό της ζωής ενώ συγχρόνως μας μεταγγίζει μιαν αίσθηση από το μυστήριο της κοσμογονίας.

Ιχνηλάτης του φωτός της χώρας μας, στην κορύφωση της ωριμότητάς του τεκμηριώνει μέσ\' από τα έργα του ένα εικαστικό αρχέτυπο του ελληνικού φωτός έτσι όπως ακτινοβολεί μέσ\' από τον φυσικό όσο και τον μεταφυσικό χώρο της πατρίδας μας.