Η μετάφραση -και ειδικότερα η μετάφραση της ποίησης- αποτελεί έργο δύσκολο και αχάριστο, που η επιτυχία του εξαρτάται από ορισμένες προϋποθέσεις κι από πολλούς αστάθμητους παράγοντες. Δεν αρκεί ο μεταφραστής να ξέρει καλά και τις δύο γλώσσες και να \'χει καλαισθησία και ευπάθεια. Πρέπει να \'ναι κι ένας τέλειος αναδημιουργός, να διακρίνει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε έργου και, με πείρα και σοφία, να ξέρει να τ\' αντικαθιστά με τους αντίστοιχους τύπους και τις ανάλογες εκφράσεις της ξένης γλώσσας, χωρίς να του αφαιρεί το ιδιαίτερο εκείνο θέλγητρο του πρωτότυπου. Μια τέτοια περίπτωση δημιουργού μεταφραστή είναι κι η περίπτωση του Πέτρου Α. Δήμα. [...]

[...] Στο πρώτο μέρος περιέχονται μόνο Γάλλοι ποιητές, με μοναδική εξαίρεση τον Γερμανό Goethe (1749-1832). [...] Στο δεύτερο μέρος ακολουθούν επιλογές από την άλλη ξένη ποίηση: απ\' τα "Ρουμπαγιάτ" του παλαιότατου Πέρση ποιητή, μαθηματικού και αστρονόμου Omar Khayyam (μέσα 11ου μ.Χ. αιώνα-1123) και πλούσια επιλογή από την ποίηση της μοναχικής Αμερικανίδας Emily Dickinson (1830-1886), του γαλλόφωνου Λιθουανού συμβολιστή O. V. De L. Milosz (1877-1939), περίπτωση διαφορετική από των άλλων γαλλόφωνων συμβολιστών, και του Ισπανού Juan Ramon Jimenez (1881-1958), απ\' την ομάδα των ανανεωτών της ισπανικής ποίησης κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, λυρικού και καίριας λεπτομέρειας. [...]

Κώστας Στεργιόπουλος

Ανθολογούνται οι ποιητές:
- Johann Wolfgang Goethe (1749-1832)
- Paul Verlaine (1844-1896)
- Guillaume Apollinaire (1880-1918)
- Francis Carco (1886-1958)
- Francis Jammes (1868-1938)
- Robert Desnos (1900-1945)
- Jacques Prevert (1900-1977)
- Clement Marot (1496-1544)
- Paul Claudel (1868-1955)
- Omar Khayyam (μέσα 11ου μ.Χ. αι.-1123)
- Emily Dickinson (1830-1886)
- O. V. De L. Milosz (1877-1939)
- Juan Ramon Jimenez (1881-1958)