Το έργο του Κάρλο Γκολντόνι "Οι ερωτευμένοι" -γραμμένο στην πιο γόνιμη περίοδο της δημιουργίας του- είναι ένα έργο ανανεωτικό στην ιστορία του θεάτρου καθώς αποκλίνει από λίγο τη δεσπόζουσα θεατρική γραφή της εποχής του και ανοίγει έτσι τον δρόμο για την θεατρική "μεταρρύθμιση" που φιλοδοξεί ο συγγραφέας του.

Ο Γκολντόνι με το έργο αυτό υπερβαίνει τα γερασμένα στερεότυπα της Κομμέντια ντελ Άρτε χάριν μιας πιο αυθεντικής "αλήθειας". Οι μάσκες εγκαταλείπονται για να μετασχηματιστούν σε τρισδιάστατα θεατρικά πρόσωπα, στη σκηνή αποτυπώνεται ο ρεαλισμός της πραγματικής ζωής και περνάμε από την κωμωδία καταστάσεων στην "ποιητική" των χαρακτήρων. Υπό αυτή την έννοια, πρόκειται για έργο προδρομικό του σημερινού επονομαζόμενου μοντέρνου θεάτρου.

Ουσιαστικά χωρίς την ύπαρξη πλοκής και παράπλευρων ιστοριών, παρακολουθούμε τους δύο ερωτευμένους στις ατελείωτες συγκρούσεις τους -εναλλασσόμενες με στιγμιότυπα της καθημερινής οικογενειακής τους ζωής- έως ότου οδηγηθούν σε ένα αίσιο και λυτρωτικό τέλος.