H ινδική ποίηση που γράφτηκε στη σανσκριτική γλώσσα συνιστά μέρος μιας σπουδαίας
λογοτεχνίας, η οποία έχει τα δικά της ιδιαίτερα κριτήρια.
Η σανσκριτική μιλιόταν στη βόρεια Ινδία από το 500 π.Χ. και ήταν γλώσσα των μορφωμένων, που τη μάθαιναν ως δεύτερη, μετά την καθημερινή, προφορική γλώσσα. "Σανσκριτικό" σημαίνει
εκλεπτυσμένο, τελειοποιημένο. Πρόκειται για μια γλώσσα εντυπωσιακά καλλιεργημένη, με τεράστιο λεξιλόγιο, με πολλά πραγματικά και χωρίς υφολογικές διαφοροποιήσεις συνώνυμα και με μεγάλες δυνατότητες πύκνωσης, οι οποίες οφείλονται στον κλιτικό της πλούτο, στις μεγάλες δυνατότητες σύνθεσης και στις καλλιεργημένες συμβάσεις της, χαρακτηριστικά ιδιαίτερα αποδοτικά στην ποίηση.

Τα ερωτικά ποιήματα της σανσκριτικής που έχουν επιλεγεί για αυτό το βιβλίο είναι δημιουργήματα αφενός της ινδικής πνευματικότητας αλλά και αφετέρου μιας ερωτικής διάθεσης εντελώς ξεχωριστής, η οποία ενυπάρχει μέχρι σήμερα ως κύριο συστατικό στην ινδική κουλτούρα.