Με λένε Μοίρα. Τον λένε Σταύρο. Και του \'\'δωσα τρεις ευκαιρίες. Μία συν δύο, δηλαδή. Για ν\' αλλάξει μια -μοιραία, ασφαλώς- απόφασή του. Την πρώτη, εξυπακούεται, τα \'κανε μαντάρα. Τη δεύτερη...
Αλλά, για στάσου, μην έχεις την απαίτηση να τα μάθεις όλα με τη μία. Με τις τρεις κάτι μπορεί να γίνει. Η γνώση είναι πολύτιμο εργαλείο για να σου την προσφέρω έτσι, ελαφρά τη καρδία. Πόσο μάλλον η σοφία. Πάρε για παράδειγμα το Σταύρο. Τρεις ζωές έζησε, ζωή να \'χει. Τρεις ζωές για ν\' ανακαλύψει τη ζωή του. Και τη γυναίκα της ζωής του.
Εσύ θα ανακαλύψεις αν τις ανακάλυψε. Εγώ δε θα σου πω τίποτα. Εξάλλου, είπαμε, με λένε Μοίρα. Και δεν είναι τυχαίο που οι σοφοί πρόγονοί σου με έπλασαν γυναίκα. Είμαι πλάσμα θηλυκό, θηλυκότατο! Μπας και πιστεύεις ότι ήταν τυχάρπαστος αυτός που καθιέρωσε τον όρο "μοιραία γυναίκα"; Και πλέον τον χρησιμοποιούνε όλοι ανεξαιρέτως. Θηλυκοί κι αρσενικοί. Και σερνικοθήλυκοι.
Μοιραία γυναίκα... Είναι σλόγκαν πια, είναι σύνθημα, είναι σύμβολο. Και μη μου πεις ότι έχει την ίδια βαρύτητα ο όρος "μοιραίος άντρας", έτσι;