Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο το σχέδιο μιας κατοικίας αντιμετωπίζεται ως κάτι αδιάρρηκτα συνδεδεμένο με τον περιβάλλοντα χώρο, αλλά αποτελεί και μια παρουσίαση της σύγχρονης αρχιτεκτονικής στην Ιταλία. Απεικονίζοντας την υπέρβαση ορισμένων αποικοδομητικών και μινιμαλιστικών απλοποιήσεων που για ένα διάστημα θεωρούνταν εκφάνσεις της πλέον εξελιγμένης σύγχρονης πραγματικότητας, τα έργα που παρουσιάζονται σε αυτό το λεύκωμα προτείνουν λιγότερο εγωκεντρικές προσεγγίσεις στο θέμα της κατοικίας και της σχέσης μεταξύ αρχιτεκτονικής και περιβάλλοντος, μακριά από επιδεικτικούς μανιερισμούς εύκολης αισθητικής, αλλά και από αδιάκριτες ιστορικές αναβιώσεις και νοσταλγικές τοποθετήσεις. Από την ποικιλία των εκφάνσεων μπορούμε να συμπεράνουμε ότι εκφράζεται μια αναζήτηση για ένα νέο πλαίσιο έκφρασης, παρότι η αναζήτηση αυτή δεν είναι ακόμη επίσημη και ομοιογενοποιημένη. Η παρούσα αρχιτεκτονική ανθολογία αποτελεί λοιπόν ένα συλλογικό, αν και όχι εξαντλητικό, πορτρέτο μιας γενιάς σχεδιαστών η οποία, σε ένα προφανώς πολύπλοκο πλαίσιο, φαίνεται να προσανατολίζεται σε μια χαμηλών τόνων, πρακτική προσέγγιση που αποφεύγει τις κατηγορηματικές θεωρητικές φιλοδοξίες, και πιστεύει ότι τα ειδικά χαρακτηριστικά κάθε επιμέρους έργου παρέχουν το μοναδικό βιώσιμο περιβάλλον στο οποίο μπορούν να ασκούν το επάγγελμα τους.