Τo παραδοσιακό μας Λαϊκό Θέατρο, Ζακυνθινές Ομιλίες, συνεχίζεται με νέους δημιουργούς που χρησιμοποιούν νέες πηγές έμπνευσης από τον κοινωνικό και πολιτιστικό μας περίγυρο. Η παρουσία στο νησί μας του Οικολογικού Κινήματος και σε συνέχεια του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου, για να προστατευτεί η θαλάσσια χελώνα που γεννά στις παραλίες μας, δημιούργησε προβλήματα και δυσκολίες στην τουριστική εκμετάλλευση των παραλιών .
Από τη μία λοιπόν οι οικολόγοι, από την άλλη αυτοί που εκμεταλλεύονται τις παραλίες. Περιορισμοί επεβλήθησαν, όροι τέθηκαν, οικογένειες αναστατώθηκαν, σχέσεις -ως και έρωτες -αναπτύχθηκαν . Συφορέλια μας ο οικολόγος ερωτεύεται κόρη ομπρελά!
Η παράδοση της Ζακυνθινής Ομιλίας βρήκε καινούριους προσανατολισμούς εκφράζοντας τα καινούρια δεδομένα της σύγχρονης ζωής μας, έχοντας πάντα το κέφι, την οξύτητα, το νεύρο, την αμεσότητα που της εξασφαλίζει η λαϊκς προέλευση.
Η Ζακυνθινή Ομιλία, που γεννήθηκε τον 170 αιώνα (χωρίς να είναι απόλυτα ξεκαθαρισμένο ), συνεχίζεται και στις μέρες μας με επιτυχία και με όλα εκείνα τα στοιχεία που την κάνουν αντάξια της καταγωγής της.
Από την "Ερωφίλη", τη "Θυσία του Αβραάμ", τη "Γαίδουροκαβάλα" δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν οι Ζακυνθινές Ομιλίες του 210υ αιώνα.
Διασκεδάσαμε με την ομιλία "Γάμος μετ\' εμποδίων" που έγραψε ο Διονύσης Γιατράς και παρουσιάστηκε στο γεμάτο κόσμο πλάτωμα της Φανερωμένης στη Λιθακιά, την περίοδο της φετινής Αποκριάς. Γελάσαμε με τη σατυρική πένα του Διονύση Γιατρά, που αναπαράστησε με ειρωνεία και μπρίο τις συγκρούσεις ανάμεσα σε Ζακυνθινούς και χελωνάδες. Η μαεστρία του Γιατρά απέδειξε ότι και στην εποχή μας, όπως ανέκαθεν, η Ομιλία είναι βασικά μια σάτιρα. Σατιρίζονται λοιπόν οι οικολόγοι ως αιθεροβάμονες ξερόλες και οι Ζακυνθινοί ως παραδόπιστοι ομπρελάδες και τουριστογδύτες. Άθρωποι καθημερινοί, στόχοι συγκεκριμένοι. Δεν έχουμε βέβαια εδώ γκιόστρα (κονταροχτύπημα), αλλά οι διενέξεις, η απαγγελία και η σκηνική παρουσίαση είναι μέσα στην επικαιρότητα, κι όλα αυτά δοσμένα με σατυρική δεξιοτεχνία, που βγάζει πολύ γέλιο και χειροκρότημα.
Το έντονο τοπικό χρώμα, που κυριαρχεί, η διδασκαλία της Ομιλίας στους ερασιτέχνες συγχωριανούς μας από τον Κώστα Σκαντάλη αξίζει έπαινο και ευχή να συνεχιστεί αυτή η παραδοσιακή μας κληρονομιά.
ΝΙΚΟΣ ΛΑΛΩΤΗΣ
ΖΑΚΥΝΘΟΣ 20/05/2004