Ο Γιώργος Αράγης, συγγραφέας και γιατρός στο επάγγελμα, είναι ένας από τους συστηματικότερους μελετητές του έργου του Θεσσαλονικιού συγγραφέα Γιώργου Ιωάννου. Φίλοι καλοί κατά την περίοδο που ο Ιωάννου ζούσε και εργαζόταν στην Αθήνα, μοιράστηκαν σκέψεις, έγνοιες και συζητήσεις γύρω σε θέματα των νεοελληνικών γραμμάτων, ο δε Ιωάννου εμπιστεύθηκε σε αυτόν την πρώτη ανάγνωση πολλών αδημοσίευτων ακόμη κειμένων του.
Στα κείμενα του ανα χείρας τόμου ο Αράγης ξετυλίγει με περίτεχνο και συνάμα διακριτικό τρόπο τα στοιχεία της προσωπικότητας του Γ.Ι., όλα όσα διαμόρφωσαν τον πεζογράφο, τον χρονογράφο αλλά και τον περιηγητή της Αθήνας Ιωάννου, ο οποίος είχε το σθένος αλλά και την ταπείνωση να υπερασπίζει το έργο του με τρόπους σιωπηλούς και σίγουρα ενάντια στο τότε λογοτεχνικό κατεστημένο. Ο αναγνώστης θα βρει κείμενα σχετικά με το πεζογραφικό ύφος του συγγραφέα, για τις ανεξερεύνητες ακόμα αρετές των χρονογραφημάτων του, για το λογοτεχνικό αλλά και προσωπικό περιβάλλον εντός του οποίου ο Ιωάννου έζησε και δημιούργησε. Ξεχωριστή θέση κατέχει, στο τέλος του βιβλίου, το κείμενο που ο Αράγης γράφει λίγες στιγμές μετά την κηδεία του φίλου του, στην Αγία Σοφία Θεσσαλονίκης.