Παρά τις εγγενείς δυσχέρειες, στην παρούσα εργασία επιχειρείται με βάση το εμπειρικό υλικό των πηγών να διερευνηθεί, σε βάθος το εμπειρικό υλικό των πηγών να διερευνηθεί, σε βάθος χρόνου, η ταλάντωση της ιατρικής μεταξύ ιερότητας και εκκοσμίκευσης.

Ειδικότερα, στο πρώτο μέρος με την ψηλάφηση των παραδοσιακών ιατρικών αναζητείται η σύγκλιση και αλληλοπεριχώρηση ιερού και ιατρικού λειτουργήματος από την ιατρική των πρωτογόνων μέχρι και την Τουρκοκρατία.

Στη συνέχεια προσεγγίζεται το φαινόμενο της εκκοσμίκευσης και ανιχνεύεται η επίδραση της στο χώρο της ιατρικής. Σημειώνονται οι αλλαγές που επέρχονται και η ρήξη ιατρικού και ιερού στο δυτικό πολιτισμό.

Τέλος, στο κεφάλαιο για τις σύγχρονες κριτικές μετα-ιατρικές τάσεις αναδεικνύονται τα στοιχεία που φαίνεται να οδηγούν σε μια επανασύγκλιση θρησκείας και ιατρικής.