Ανέκαθεν μου άρεσε η ιστορία. Όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και γενικότερα. Με συγκινούσε όμως πολύ και η τοπική ιστορία και κατ\' επέκταση η λαογραφία και οι παραδόσεις του λαού. Γι\' αυτό σε όποιο μέρος κι αν βρισκόμουνα, δεν αρκούμουν μόνο στις εξωτερικές ομορφιές και φυσικές καλλονές του τόπου, αλλά προσπαθούσα να εμβαθύνω, εξετάζοντας και μελετώντας τη ζωή και τις παραδόσεις του συγκεκριμένου χώρου, της μικρής τοπικής κοινωνίας, για να καταλάβω καλύτερα το χαρακτήρα, τη νοοτροπία και την κουλτούρα του. Κάθε κοινωνία έχει τον δικό της τρόπο σκέψης και το δικό της τρόπο αντίδρασης στα διάφορα γεγονότα και ερεθίσματα. Που φυσικά δεν είναι υποχρεωτικό να ταιριάζουν ή να συμφωνούν με τη δική μας σκέψη, ούτε με τη δική μας αντίδραση. Είναι κάτι που διακρίνει τον κάθε λαό και τον ξεχωρίζει από τους άλλους. Κι όλα αυτά είναι συνάρτηση των καταβολών που κουβαλάει...
Γι\' αυτό, όταν κάτι μου έκανε εντύπωση ή με παραξένευε, προσπαθούσα να το συλλέξω και να το καταγράψω αν ήτανε και όποτε ήτανε μπορετό. Και για το σκοπό αυτό, κράταγα κάποιες σημειώσεις που και που.
Η μελέτη της τοπικής ιστορίας και των παραδόσεων ενός λαού, πιστεύω, μας βοηθάει να εμβαθύνουμε καλύτερα στην ψυχοσύνθεσή του, αλλά και στην πληρέστερη κατανόηση της γενικότερης ιστορίας. Γιατί αυτή (η τοπική), είναι το βάθρο πάνω στο οποίο θα πατήσει και θα στηριχτεί η γενική ιστορία. Και αυτό θα μας βοηθήσει να την αγαπήσουμε περισσότερο. [...]

(από το προλογικό σημείωμα του συγγραφέα)